سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 381

غم جانفرسا فرو رفت. (1)

و همسر دیگر خولی بنام نورا به خولی گفت: دیگر هرکز مرا در بستر خود نخواهی یافت سپس از خولی جدا شد و دیگر به او نپیوست. (2)

خولی صبح به دارالاماره رفت و سر مقدس امام حسین علیه السلام را نزد ابن زیاد گذاشت و گفت:

اِملاَ رِکابِی فِضَّهً اَو ذَهَبا***اِنِّی قَتَلتُ السَّیِّدَ المُحَجَّبا

وَ خَیرَهُم مَن یَذکُرونَ النَّسَبا***قَتَلتُ خَیرَ النّاسِ اُمّاً وَ اَباً

تا رکاب مرا پر از نقره و طلا کن زیرا من آقای ارجمند و بزرگوار را کشتم آن آقائی را که در نسب از همه برتر است من بهترین انسانها از جهت مادر و پدر را کشتم.

این سخن در ملا عام که تعریف از امام حسین علیه السلام بود برای ابن زیاد ناگوار آمد و به خولی گفت: اگر دانستی که او حسین علیه السلام بهترین انسان ها بودچرا او را کشتی؟ سوگند به خدا چیزی به تو نخواهم داد بعضی نقل کرده اند ابن زیاد بر او غضب کرد و او را کشت. (3)

مرثیه همسر خولی

بعضی نوشته اند: خولی با عجه از کربلا به کوفه آمد تا سر را نزد ابن زیاد ببرد وقتی به دارالاماره رسید دید در آن بسته است به خانه خود رفت و سر امام را در زیر

1- مقتل الحسین مقرم ص 375
2- البدایه ابن کثیر ج8ص190 مطابق نقل مدرک قبل
3- مقتل الحسین مقرم ص 375-مرآه الجنان یافعی ج1 ص133-بعضی حامل راس را شخص دیگری ذکر کرده اند (همان مدرک) چرا که خولی بدستور مختار کشته شد.