سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 389

این ماهی فتاده به دریای خون که هست*** زخم از ستاره بر تنش افزون حسین تو است

این خشک لب فتاده و ممنوع از فرات *** کز خون او زمین شده گلگون حسین تو است

این قالب طپان که چنین مانده بر زمین*** شاه شهید نا شده مدفون حسین تو است

این غرقه محیط شهادت که روی دشت*** از موج خون او شده جیحون حسین تو است

نگاه دیگر بر مصیبت روز یازدهم

نقل شده: زینب سلام الله علیها وقتی که کنار جسد برادر آمد توقف کرد و با خلوصی خاص متوجه خدا گردید و عرض کرد:

اَلّلهُمَّ تَقَبَّل مِنّا قَلِیلَ القُربانِ

خدایا این اندک قربانی را از ما قبول فرما.

و وقتی که زینب سلام الله علیها با گفتاری جانسوز کنار آن پیکرهای پاره پاره سخن گفت منظره آنچنان جانسوز بود که :

فَاَبکَت وَاللهِ کُلًّ عَدُوٍ وَ صَدِیقٍ.

سوگند به خدا دوست و دشمن به گریه افتادند.

و طبق روایت دیگر:

حَتّی رَاَینا دُمُوعَ الخَیلِ تَتَقاطَرُ عَلی حَوافِرِها

تا آنجا که دیدیم قطرات اشکهای اسبهای مخالفان بر روی سم هایشان می ریخت.

وقتی که ام کلثوم به جد پاره پاره برادرش نگاه کرد به یاد جدش رسول خدا