سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 436

و جامه ای بسیار آورد و به امام داد و بانوان از آن جامه ها برای پوشش خود استفاده کردند.

نوشته اند: شمر متوجه شد و دستور داد زریر را آنقدر زدند. که بیهوش به زمین افتاد و نیمه شب به هوش آمد و در حالی که بدنش پر از زخم شده بود خود را پنهان کرد.(1)

اهلبیت در بعلبک

هنگامی که اسیران کربلا به نزدیک بعلبک رسیدند مامورین برای فرمانروای بعلبک نامه نوشتند و او را به جشن و سرور دعوت کردند.

فرمانروای بعلبک پس از دریافت نامه مردم را به جشن و سرور دعوت کرد مردم پرچمهای جشن برافراشتند حتی کودکان را وادار نمودند تا یک فرسخی به سوی اسیران بیرون آمدند و با شماتت ووضع رقت باری اهلبیت علیه السلام را روانه بعلبک کردند.

امام سجاد علیه السلام در حالی که گریان بود اشعاری خواند یکی از آن اشعار این است:

کَاَننَّا مِن اُسارَی الرُّومِ بَینَهُمُ ***کَاَنَّ ما قالَهُ المُختارُ کاذِبُهُ

گویا ما از اسیران کفار روم در بین انها بودیم و وضع به گونه ای بود که گویا پیامبر برگزیده خدا آنچه فرموده دروغ و بی اساس است آری مردم با ما این گونه برخورد کردند.(2)