سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 45

ضربت زد؟ فرمود: پسر زن یهودی عبدالرحمن بن ملجم... (1)

گریه اباعبدالله الحسین (ع)

محمد حنفیّه می گوید: پدرم فرمود: مرا بردارید و به محل نمازم ببرید، آن حضرت را به مکان نمازش حمل کردیم، مردم زار زار گریستند، و به گونه ای جانسوز گریه می کردند که نزدیک بود روح از بدنشان بیرون رود، امام حسین (ع) متوجه پدر شد و سخت گریه می کرد و در این حال به پدر عرض کرد: «ما بعد از تو چه کنیم؟ و روز رحلت تو مانند روز رحلت رسول خدا (ص) بسیار جانسوز است، به خدا برایم سخت و طاقت فرسا است که تو را در چنین حالی بنگرم».

امام علی (ع) صدا زد: ای حسین، خود را به من نزدیک کن، حسین که چشمانش پر از اشک شده بود نزدیک شد، علی (ع) اشکهای چشمان حسین (ع) را پاک کرد و دستش را بر روی قلب حسین (ع) گذاشت و فرمود:

یا بُنَّیَّ قَدْ رَبَطَ اللهُ قَلْبَکَ بِالصَّبرِ...

: «پسر جانم خداوند قلبت را با صبر و استقامت، توان بخشید، و بزرگترین پاداش را به تو و برادرت عنایت فرماید، آرام باش، گریه نکن، خداوند در قبال این مصیبت عظیم به تو اجر می دهد».

سپس فرزندان دیگر امام به بالین او آمدند و گریه می کردند و امام آنها را امر به صبرمی کرد، و گاهی خود نیز بی اختیار همراه آنها می گریست. (2)