سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 47

سموم کین چون زد بر گلشن دین *** نه تنها شاخ گل، هر خشک و تر سوخت

ز داغ لاله زار علم و حکمت *** کتاب و سنت خیر البشر سوخت

سزد کز چشم زمزم خون ببارد *** که رکن کعبه و حجر و حجر سوخت

(از آیت الله محمدحسین اصفهانی)

***

مناجات علی امشب ز نخلستان نمی آید *** صدای دلنشین شاه انس و جان نمی آید

به فرق مظهر حق و عدالت ضربتی خورده *** که امید حیات از آن شه خوبان نمی آید

علی در بستر مرگ است و مشغول وداع امشب *** به خادم گو به مسجد خسرو جانان نمی آید

یتیمی دامن مادر گرفته اشک می ریزد *** که ای مادر چرا غمخوار ما طفلان نمی آید

حکیم از دیدن زخم علی نومید گردیده *** حسن را غیر یأس از گفته لقمان نمی آید

به عباس و به زینب تسلیت گویم من دلخون *** حسین را گو که حیدر سرور نیکان نمی آید

جریان دفن جنازه امام علی (ع)

بعضی نقل کرده اند: امام علی (ع) ساعاتی قبل از شهادت به حسن و حسین (ع) چنین وصیت کرد: پس از آنکه از دنیا رفتم، مرا در میان تابوت بگذارید، سپس از خانه بیرون آورید عقب تابوت را بگیرید ولی جلو تابوت خود بخود حمل می شود، مرا به سرزمین غَرِیّ (نجف) حرکت دهید، در آنجا سنگ سفید بسیار