سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 505

مرثیه حضرت سکینه علیه السلام

امام سجاد علیه السلام فرمود: وسائل سفر را بردارند و از کربلا به سوی مدینه حرکت نمایند شترها و محمل ها آماده شد در این هنگام سکینه علیه السلام گریه کرد و بانوان را به وداع با قبر شریف پدر طلبید بانوان در اطراف قبر حلقه زدند سکینه قبر پدر را به بغل گرفت.

وَ بَکَت بُکاءً شَدِیداً، وَ حَنَّت وَ اَنَّت وَ اَنشَاَت تَقولُ

سکینه سلام الله علیها گریه سختی کرد و شیون و ناله نمود و چنین مرثیه خواند:

اَلا یا کَربَلا نُودِعُکَ جِسماً***بِلا کَفَنٍ وَلاغُسلٍ دَفِیناً

اَلا یا کَربَلا نُودِعُکَ رُوحاً*** لِاَحمَدِ والوَصِیِّ مَعَ الاَمینا

هان ای کربلا! با تو در مورد پیکری وداع می کنیم که بدون غسل و کفن در این مکان دفن شد.

هان ای کربلا! ما همراه امینمان (حضرت سجاد علیه السلام) با تو وداع می کنیم در مورد حسینی که او روح پیامبر صلی الله علیه و آله و روح وصلی پیامبر (حضرت علی علیه السلام )بود. (1)

از بعضی از روایات استفاده می شود پس از سه روز اقامت در کربلا امام سجاد علیه السلام دید چاره ای جز رفتن به سوی مدینه نیست زیرا عمه ها و کودکان و بانوان دیگر را می دید شب و روز گریه می کنندو از کنار قبری به کنار قبر دیگر می روند و چنین وضعی قابل تحمل نیست. (2)