سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 509

کنیزی نزد من آمد و اشعاری جانسوز خواند و به من گفت: داغ ما را در مورد امام حسین علیه السلام تازه کردی و زخمهای ما را خراشیدی تو کیستی؟ گفتم: من بشیر بن جذلم هستم مولایم علی بن الحسین علیه السلام مرا به سوی شما فرستاده است و او با اهلبیت علیه السلام خود در فلان مکان است.

بشیر گفت: به گونه ای مردم با شتاب به سوی امام سجاد علیه السلام روانه شدند که من در مدینه تنها ماندم به اسبم رکاب زدم و به سوی آنان بازگشتم دیدم مردم همه جاده ها و پیادرو ها را گرفته اند از اسب پیاده شدم و از روی دوش مردم خود را به در خیمه ای که امام سجاد علیه السلام در میانش بود رساندم. (1)

صدا در سینه ها ساکت که اینک یار می آید***ز راه شام و کوفه عابد بیمار می آید

غبار راه بس بنشسته بر رخسار چون ماهش***به چشم آئینه ایزد نمائی تار می اید

الا ای دردمندان مدینه باد و صد حسرت*** طبیب دردمندان با دل تبدار می آید

الا ای بانوان اهل یثرب پیشواز آئید*** که زینب بی برادر با دل غمبار می آید

بیا ام البنین با دیده گریان تماشا کن*** که اردوی حسینی بی سپه سالار می اید

ملاقات ام البنین با زینب سلام الله علیها

نقل شده: وقتی که اهلبیت علیه السلام وارد مدینه شدند ام البنین علیه السلام کنار قبر