سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 525

مرا ام البنین دیگر مخانید***به آه و ناله ام یاری نمائید.

بنالم بهر عباسم شب و روز*** شده آهم به جانم آتش افروز

به دشت کربلا آن مه جبینم*** شنیدم بود سقای حسینم

به دریا پا نهاد وتشنه برگشت*** حسینش تشنه بود از آب لب بست

گذشت از اب و کسب آبرو کرد*** به سوی خیمه ها با آب رو کرد

ز نخلستان چو بر سوی خیم شد*** بدست اشقیاء دستش قلم شد.(1)

شنیدم آنکه جدا شد ز قامت عباس***دو دست بر اثر ظلم قوم حق نشناس

به چشم راست خدنگش رسیده از الماس***چمن خزان شد و پژمرده گشت چون گل یاس

عنایت حضرت زهرا سلام الله علیها به حضرت عباس علیه السلام

در اینجا ذکر این نکته مناسب است که : اگر ام البنین علیه السلام همواره از حسین سراغ می گرفت و می فرمود: همه پسرانم به فدای حسین علیه السلام حضرت زهرا سلام الله علیها نیز علاقه خاصی به حضرت عباس علیه السلام داشته و او را به عنوان پسرش یاد کرده است.

نقل شده: شخصی از اهالی کربلا هر روز دو بار و سه بار مرقد منور امام حسین علیه السلام را زیارت می کرد ولی قبر مطهر حضرت عباس علیه السلام را در ده روز یکبار زیارت می نمود شبی در عالم خواب فاطمه سلام الله علیها را دید و به حضور آن حضرت مشرف شد و سلام کرد.

حضرت زهرا سلام الله علیها از او روی گردانید او علت پرسید فرمود: چرا از زیارت