سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 54

آن چهار نفر عبارت بودند از: 1- عمروبن حریث 2- اشعث بن قیس 3- حجربن الحارث 4- شیث بن ربعی.

آنها برای وصول به آن جوائز کلان، پیشنهاد معاویه را پذیرفتند، معاویه بر هر یک از آنها، جاسوسی گماشت تا مخفیانه عملکرد هر یک از آنها را گزارش دهند.

امام حسن (ع) از این توطئه مطلع شد، از آن پس کاملاً مراقب بود تا از شر تروریستهای منافق در امان بماند، زیر لباسهای خود زره می پوشید و حتی با همان زره نماز می خواند، سرانجام یکی از آن تروریستها آن حضرت را در نماز هدف تیر قرار داد، ولی همان زره باعث شد که از نفوذ تیر در بدنش جلوگیری گردید. (1)

توطئه خوارج

از سوی دیگر خوارج، یعنی همان مقدس مآبهای جاهل در کمین آن حضرت بودند که آن حضرت را بکشند، بهانه آنها این بود که چرا با معاویه ترک جنگ کرده است، آن حضرت را (اَلْعَیاذُبِاللهِ) مشرک و مُذِلُّ الْمُؤمنِینْ می خواندند.

یکی از آنها بنام «جراح بن سنان» در مسیر ساباط (مدائن) سر راه دهنه اسب آن حضرت را گرفت و با شمشیری که در دست داشت چنان به ران آن حضرت زد که گوشت شکافته شد و به استخوان رسید، امام از شدت آن زخم، دست به گردن آن مرد افکند و با هم به زمین افتادند، یکی از شیعیان امام حسن (ع) بنام عبدالله بن خطل برجهید و شمشیر ضارب را از او گرفت و او را کشت، مرد دیگری را نیز که همراه آن جنایتکار بود گرفتند و کشتتند.

امام حسن (ع) را در مدائن به خانه سعد به مسعود ثقفی والی مدائن بردند و در آنجا به معالجه پرداخت.(2)