سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 57

و بچه تو را اسیر نمایند، و اموال تو را غارت نمایند در این هنگام لعنت خدا بر بنی امیه روا گردد.

برادرم چگونگی شهادت تو بقدری جانسوز است که:

وَ یَبکِی عَلَیْکَ کُلُّ شَیء حَتّی الْوَحشِ فِی الفَلَواتِ وَ الحِیتانَ فِی البَحارِ.

: «همه چیز از آسمان و زمین بر تو گریه کنند، حتی حیوانات صحرائی و دریائی برای مصیبت جانسو تو سرشک اشک بریزند». (1)

وصیت به امام حسین (ع)

امام باقر (ع) فرمود: وقتی که امام حسن (ع) به حالت احتضار درآمد به امام حسین (ع) فرمود: برادرم به تو وصیتی می کنم آن را رعایت کن و انجام بده، وقتی که مُردم، جنازه ام را آماده دفن کن، سپس مرا به سوی قبر رسول خدا (ص) ببر تا با او تجدید عهد کنم، آنگاه مرا به جانب قبر مادرم فاطمه (س) برگردان، سپس مرا به بقیع ببر و در آنجا دفن کن، و بدانکه از طرف حُمَیرا (عایشه) که مردم از کارهای خلاف او و دشمنی او با خدا و پیغمبر و ما خاندان آگاه هستند مصیبتی به من می رسد.

وقتی که آن حضرت وفات کرد، جنازه اش را روی تابوتی گذاشتند، و او را به محلی که پیامبر (ص) بر جنازه ها نماز می خواند بردند، امام حسین (ع) بر جنازه نماز گذارد، پس از نماز، جنازه را کنار قبر رسول خدا (ص) بردند، و در آنجا اندکی توقف کردند.

اعتراض عایشه و گفتار امام حسین (ع)

برای عایشه خبر بردند که بنی هاشم می خواهند جنازه را کنار قبر رسول خدا