سوگنامه آل محمد صلی الله علیه و آله: در ذکر مصائب جانسوز چهارده معصوم علیهم السلام و شهداء و اسراء کربلا صفحه 84

فرمود: می خواهم مشمول این آیه باشم که خداوند می فرماید:

وَالَّذِینَ یَصِلُونَ ما اَمَرَاللهُ بِهِ اَنْ یُوصَلَ وَ یَخْشوْنَ رَبَّهُم وَ یَخافُونَ سُوءَ الْحِسابِ... اُولئکَ لَهُمْ عُقْبَی الدّارِ.

: «و آنانکه پیوندهائی را که خداوند به آن امر کرده برقرار می نماید (یعنی صله رحم می کنند)... عاقبت نیک در سرای دیگر از برای آنها خواهد بود». (رعد - 21 و 22)

اِنَّ شَفاعَتَنا لا تَنالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلوهِ.

: «شفاعت ما به او نرسد که نماز را سبک بشمرد». (1)

به این ترتیب امام صادق (ع) آخر

ین پیامهای خود را داد و وصیتهای خود را به امام کاظم (ع) کرد و جان سپرد.

عکس العمل منصور از خبر شهادت امام صادق (ع)

ابو ایّوب نحوی می گوید: نیمه های شب منصور دوانیقی مرا طلبید، به حضورش رفتم ددم روی صندلی نشسته و در کنار شمعی روشن است و نامه ای در دستش می باشد، وقتی به او سلام کردم، آن نامه را به طرف من انداخت و گریه کرد و گفت این نامه محمّدبن سلیمان (والی مدینه) است که نوشته: جعفربن محمد (امام صادق علیه السّلام) وفات کرده است، و سه بار گفت: اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیهِ راجِعُونَ،