- دیباچه 1
- دوستی و محبت 8
- قناعت 14
- دنیاگریزی 17
- آراستگی 21
- سخن گفتن 25
- عبادت و بندگی 28
- اهتمام به قرآن 34
- خوردن و آشامیدن 38
- نشست و برخاست 43
- رضامندی 52
- مهمان نوازی 56
- رفتار با کودکان 59
- رفتار با جوانان 63
- احترام به والدین 68
- منزلت زنان 72
- عفو و گذشت 79
- مهربانی همراه با شجاعت 82
- سعه صدر 84
- فروتنی 88
- هم نشینی با نیکان 94
- صلح طلبی 107
- رعایت حقوق اقلیت ها 111
- خرافه زدایی 115
- وفاداری به عهد و پیمان 118
- سپاس گزاری از دیگران 121
- سیره تبلیغی 123
- قرض الحسنه 130
- صدقه و بخشش 136
- سیره حکومتی 139
- آینده نگری 145
- فرجام سخن 151
دیباچه
ای خاک ره تو خطه خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
آشفته موی توست انجم
سرگشته کوی توست افلاک(1)
شخصیت های الهی در تمام ادیان از تقدسی ویژه برخوردارند که این امر از معنویت عمیق و ارتباط ماورایی آنان با منبع خیر و وحدانیت برخاسته است. خداوند، ممتازترین افراد بشر را برای رسالتی ژرف و شگرف برگزید تا پیام آوران الهی گردند؛ چون سرشار از خصایل و کمال انسانی بودند.
بعثت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله، بزرگ ترین رویداد آفرینش بود که پنجره ای تازه به روی بشر تشنه معنویت و عدالت گشود. این رویداد فرهنگی تازه بر پایه بینش توحیدی استوار شد و زندگی فردی و اجتماعی پیروان اسلام، رنگ الهی به خود گرفت. این فرهنگ نوپا، مرز رنگ، نژاد و سرمایه را درنوردید و در جامعه ای بدوی، خون ریز، بت پرست و متعصب،
1- [1] . غروی اصفهانی.