تحفه رجبیون : چکامه ها و متن هایی برای مناسبت ها و دعاهای ماه رجب صفحه 141

مولود کعبه

مولود کعبه(1)

دیوار کعبه آغوش گشوده است، مثل پلک گشوده آسمان در انتظار طلوع کهکشانی از خوبی، منظومه ای از پاکی و مجموعه ای از روشنی و زیبایی است.

دیوار کعبه لبخند می زند به شوق نخستین تبسمی که در خلوت آن شکفته می شود.

عشق می وزد و یک دامن بهار به کعبه می بخشد.

فرشتگان به طواف کودکی پرداخته اند که بهانه طواف سیاره ها در مدار منظومه هاست.

کودکی در کعبه چشم می گشاید که با او فتنه می خوابد، ایمان بیدار می شود، رودخانه ها راه گمشده دریا را می یابند، سبزه های پنهان در تاریکزار خاک سر بر می آورند و قطره ها به شوق آسمان از نردبان هوا بالا می روند تا در هیئت ابرهای بارور ببارند و خرّمی و رویش به خاک هدیه کنند.

کودکی در کعبه چشم می گشاید که فردا دست های کوچکش را در دستان مردی بزرگ _ بزرگ ترین رسول _ خواهد نهاد و پس از آن با شمشیر بی نیام و زره بی پشت، جبهه به جبهه رویاروی سیاهی و تباهی خواهد ایستاد و از حریم حرمت کعبه دفاع خواهد کرد.

کودکی در کعبه چشم می گشاید که فردا، کودکان گرسنه و یتیم شهر را به لقمه هایی اشک آلود خواهد نواخت و شانه های پینه بسته اش، انبان آردِ زنان شکسته و تنهای شهر را به منزل خواهد رساند.

کودکی متولد می شود که فردا بر شانه آفتاب پای خواهد گذاشت تا نشانه های ظلمت را از کعبه بزداید و تندیس های ساکت سنگی را با تبر اراده بشکند و بر ویرانه جاهلیت، بنای رفیع آگاهی و آزادی را پی نهد.

میلاد علی علیه السلام ، میلاد شکوه ها و مهربانی های بی کران است. در روز فرخنده