تحفه رجبیون : چکامه ها و متن هایی برای مناسبت ها و دعاهای ماه رجب صفحه 2

خواهیم بود. دل از جایی دیگر است؛ دل امانت آن مهربان بی همتا به من و تو است. این امانتْ زنده است، احساس می کند، دل تنگ می شود و بالاخره هوای دوران خوش با خدا بودن را می کند؛ آخر او دیر زمانی همراز و هم صحبت خدا بود و در خلوت خانه او جای داشت.

هر از گاه، همراه با نسیمی خوش، بوی یار به مشام دل می رسد و او را سرمست و شاد، یا دلتنگ و محزون می سازد؛ و این هر دو احساس، زیبا و ستودنی است:

غم و شادی بَرِ عارف چه تفاوت دارد

ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست(1)

هر دو حالت گواه روشنی بر توجه یار به او و لذت ارتباط داشتن با او است و حاصل این توجه هر چه باشد، ستودن و دوستی داشتنی است.

به همین دلیل، پیامبر مهر و رحمت به اهل دل چنین توصیه می کند:

اِن لِلّهِ فِی ایّامِ دَهرِکُمْ نَفحاتٌ، الا فتعرضُوا لَها.(2)

گاه از سوی خداوند نسیم های رحمتی به سوی شما می وزد؛ زنهار که خود را در برابر این نسیم ها قرار دهید و از آنها بهره جویید.

ماه های پر خیر و برکت رجب، شعبان و رمضان پیشِ رو است؛ روزها و شب هایی که دل های خسته، غم و غربت و گناه را از آینه جان می گیرند و روی زیبای یار را به تماشا می نشینند.

اینک که در آستانه بهار جان ها هستیم و شکوفه های عشق و ایمان، نوید وصل می دهند، دل را پذیرای این نسیم های خوش و حیات بخش کنیم و در انتظار پیک بهاری، دل را از غبار یاد غیر پاک کنیم.