- دیباچه 1
- ماه رجب و هم نشینی او با ما 9
- 2. آموزش غیرمستقیم دعا 30
- 1. تأثیر دعا در اصلاح رفتار با دیگران 30
- 3. ارزش ذاتی دعا و نیایش 32
- 4. باید با تمام وجود خواست 33
- 5. اصرار درخواستن 34
- 6. درد دل و تخلیه آن در قالب دعا 35
- استغفار و روان درمانی 56
- اشاره 64
- سلام بر تو ای دهمین بهار! 65
- کودک آرمانی لبخند 79
- اشاره 81
- ... و تو اتفاق افتادی 81
- اشاره 86
- ریاضت مبارک 91
- مقامی بالاتر از اعتکاف 92
- اشاره 94
- بهار در ثانیه های عشق 94
- دست های رو به آسمان 96
- اشاره 104
- فاطمه بنت اسد 127
- مردی از آسمان 142
- کلید کعبه 143
- اشاره 155
- جرعه جرعه حسین 168
- دیدار با زینب 177
- ای داغدار هرچه مصیبت 178
- پیامبر ایثار 180
- ماجرای فتح قلعه خیبر 206
- 25 رجب و شهادت موسی بن جعفر علیه السلام 209
- اشاره 209
- خورشید مهرت از پشت میله ها سر خواهد زد! 224
- شب مبعث _ فرازهایی از دعای شب مبعث 225
- راهنمایی پیامبران به گنج های درون 234
- مبعث حضرت رسول صلی الله علیه و آله 242
- رسول باران 246
- پیامبر گل های محمدی 247
- در روشنان نور نبوت 249
- کلام آفتابی 256
- در افق روشن وحی 259
- جهان، منتظر کلمات توست 260
- سرچشمه برکات 262
- طنین صدایی در کوه 265
- در وادی شرف 267
- یادسپاری 270
دوخت! تمامی لحظات از وقوع حادثه ای عظیم و شگرف، حکایت می کردند! حادثه ای شگفت انگیزتر از خلقت جهان!
لحظه لحظه انتظارها اوج می گرفتند و چشم ها نگران «غار حرا» بودند!
چه مأموریت سختی! حضرت جبرئیل علیه السلام این بار مقابل کسی قرار می گرفت که نگاه نافذ و تبسم شکرینش، تاب از دل هر کسی می ربود!
حضرت جبرئیل بارها، به او اندیشیده بود؛ بارها نزد او رفته بود؛ ولی این بار، هم پیام سنگین بود هم پیامبر! رازی شگفت در حال افشا بود! معجزه ای عظیم در عالم پیامبران!
فرمود: بخوان! بخوان به نام پروردگارت! پروردگاری که آفرید؛ آفرید انسان را از ذره ای ناپیدا!
فرمود: بخوان! بخوان به نام پروردگاری که قلم را آفرید!
پروردگاری که با قلم تدبیر، درایت و اندیشه را به بندگان خویش یاد داد.
انسانی که هیچ نمی دانست! هیچ نمی دید! هیچ نمی اندیشید!
... گویی برای بدترین مردمان، خداوند بهترین پیامبر صلی الله علیه و آله خویش را برگزیده است.
پیامبری که در خلق و خو: آرام ترین مردم! در امانت: امین ترین مردم! در صداقت: راستگوترین؛ در سخاوت: سخی ترین!
در وقار: برترین و در عبادت: عاشق ترین مردم بود!
خوفی بر دل پیامبر مستولی شده بود؛ گویی شانه هایش بار سنگین امانت را از آسمان به دوش گرفته اند!
چه مسئولیتی سنگین تر از «رسالت»! رسالت خداوند در زمین! زمینی که جای جای آن را شرارت و جهل و جنایت وکفر، فرا گرفته بود!
به ویژه اطراف «حرم امن» خداوند را! وجود بت های سنگی و چوبی، دیگر برای آسمانیان موجب خشم شده بود! حرمی که باید «مرتضی علیه السلام» را به دامان بگیرد،