تحفه رجبیون : چکامه ها و متن هایی برای مناسبت ها و دعاهای ماه رجب صفحه 268

آیاتی محکم، در شکوفه ریزان بال های فرشتگان.

بیداری، در شریان ایمان مقدس محمد صلی الله علیه و آله، جاری گشت و تاریکنای جهان و نادانی ها در هم فرو ریخت.

و آن گاه... به نام پروردگارت...

و آن گاه... به نام پروردگاری که ترا خلق کرد... و خلق کرد انسان را...

و حیات، در جاودانگی وحی کلماتی روشن، در خویش پیچید، زمین از جاذبه اجابت اتفاقی شگرف، واله و حیران گشت و آسمان از ساغر محبت تو، سیراب شد.

سلام بر تو، سلام بر لحظه لحظه نزول علق! سلام بر کوهی که ترا روشن در برگرفت و بر فرشتگانی که انتظار تو را ارزانی شگفت ترین لحظات خدا کردند.

حجاز در تب جهل می سوخت، شیاطین، عشق را به بردگی می گرفتند.

مظلومیت، شعله می کشید، مرگ، دختران عرب را زنجیر می کرد، تاریکی در تن انسانیت، زوزه می کشید... زمین، اضطرابی کهنه را بر شانه ها، سوار می کرد... تا تو آمدی، صدایت، نور را به لرزه در آورد و تندیس تعصب های جاهلی را در هم فرو شکست.

بت ها، ذره ذره، در خاک فرو غلتیدند و رستگاری تو، حرا را تا آسمان ها بالا برد و از شعاع برّنده نور تو، تیرگی ها، فرو مردند.

... تا تو آمدی،

حقیقت خدا، در ضمیر پنهان انسانیت، تابید و روزهای تیره جاهلی را سایه توحید، پوشاند. ای برترین! که اندیشه ها، در پرتو مقدس کلمات تو آسمانی شدند و جان ها، از سرچشمه فیض سلام تو، سیراب.

ای سوره مهر! آفتاب مدینه! که از تجلی نور نبوت تو، صبح هدایت، امتداد یافت و آیین برادری و ایمان، تا همیشه تاریخ، گسترانده شد و از موج خیز تکبیر توحیدی ات بام جهان، بلند و نورافشان گشت.

و آفتابی روشن تر از تو نتابیده بود.