تحفه رجبیون : چکامه ها و متن هایی برای مناسبت ها و دعاهای ماه رجب صفحه 92

جمال یار ندارد نقاب و پرده ولی

غبار ره بنشان تا نظر توانی کرد

تو کز سرای طبیعت نمی روی بیرون

کجا به کوی حقیقت گذر توانی کرد

حافظ

معتکف، سه روز روزه می گیرد و ریاضتی این گونه را متحمل می شود، ولی در بطن همین روزه و این ریاضت مبارک است که به فرموده حضرت رسول صلی الله علیه و آله، این برکات نهفته است: «روزه باعث تغییر حالت روزه دار می شود، گوشتش را می ریزد و از حرارت آتش جهنم دورش می کند. خداوند در بهشت، سفره و نعمت هایی دارد که مانند آنها را هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و در دل هیچ کس خطور نکرده است و فقط روزه داران هستند که بر سر این سفره خواهند نشست».(1)

باری:

ریاضت نیست پیش ما، همه لطف است و بخشایش

همه مهرست و دلداری، همه عیش است و آسایش

زهی شیرین که می سوزم، چو از شمعش برافروزم

زهی شادی امروزم ز دولت های فردایش

مولانا

مقامی بالاتر از اعتکاف

مقامی بالاتر از اعتکاف

از یاد نبریم، آنجا که پای گره گشایی از کار دیگران و گشودن در بسته به روی درماندگان در میان است، حتی عبادت بزرگی چون اعتکاف نیز رنگ باخته و کاملاً تحت الشعاع قرار می گیرد. همان گونه که امام صادق علیه السلام می فرماید: