آیینه رمضان صفحه 161

عالٍ اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِعُلُوِّکَ کُلِّهِ اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ مِنْ مَنِّکَ بِاقْدَمِهِ وَکُلُّ مَنِّکَ قَدیمٌ اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِمَنِّکَ کُلِّهِ اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ مِنْ آیاتِکَ بِاکْرَمِها وَکُلُّ آیاتِکَ کَریمَةٌ اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِآیاتِکَ کُلِّها اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِما انْتَ فیهِ مِنَ الشَّاْنِ وَالْجَبَرُوتِ وَاسْئَلُکَ بِکُلِّ شَاْنٍ وَحْدَهُ وَ جَبَرُوتٍ وَحْدَها اللهُمَّ انّی اسْئَلُکَ بِما تُجیبُنی [بِهِ حینَ اسْئَلُکَ فَاجِبْنی یا اللَّهُ.

پس هر حاجت که داری‌از خدا بطلب‌که البتّه برآورده است.

4- خواندن دعایی که «ابو حمزه ثمالی» روایت کرده که حضرت امام زین‌العابدین علیه السلام درماه رمضان بیشتر از شب را نماز می‌کرد و چون سحر می‌شد این دعا را می‌خواند.

دعای ابوحمزه ثمالی‌

دعای ابوحمزه ثمالی

الهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِکَ وَلا تَمْکُرْ بی فی حیلَتِکَ مِنْ ایْنَ لِیَ الْخَیْرُ یا رَبِّ وَلا یوُجَدُ الَّا مِنْ عِنْدِکَ وَمِنْ ایْنَ لِیَ النَّجاةُ وَلا تُسْتَطاعُ الَّا بِکَ لَا الَّذی احْسَنَ اسْتَغْنی عَنْ عَوْنِکَ وَرَحْمَتِکَ وَلَا الَّذی اسآءَ وَاجْتَرَءَ عَلَیْکَ وَلَمْ یُرْضِکَ خَرَجَ عَنْ قُدْرَتِکَ یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ بگوید تا آنکه نفس قطع شود [بِکَ عَرَفْتُکَ وَانْتَ دَلَلْتَنی عَلَیْکَ وَدَعَوْتَنی الَیْکَ وَلَوْلا انْتَ لَمْ ادْرِ ما انْتَ الْحَمْدُ للَّهِ الَّذی ادْعوُهُ فَیُجیبُنی وَانْ کُنْتُ بَطیئاً حینَ یَدْعوُنی وَالْحَمْدُ للَّهِ الَّذی اسْئَلُهُ فَیُعْطینی وَانْ کُنْتُ وَالْحَمْدُ للَّهِ الَّذی