بهار بندگی ویژه مبلغان ماه مبارک رمضان صفحه 13

وفات ابوطالب علیه السلام

یکی دیگر از اتّفاقات تاریخی ماه مبارک رمضان، وفات حضرت ابوطالب است. بنابه قول شیخ مفید رحمه الله در هفتم ماه رمضان سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، ابوطالب یگانه حامی و کفیل پیامبر صلی الله علیه و آله وفات نمود.

همان بزرگ مرد ارجمندی که از اجتماع قریش و نقشه ها و تهدیدها و قطع روابط و آزار و اذیت ایشان بیم نداشت و تا زنده بود، با خلوص نیت، از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله حمایت کرد و به او گفت:

«اِذْهَبْ یَا ابْنَ أَخی! فَقُلْ ما أَحْبَبْتَ فَوَ اللهِ لا اسَلِّمُکَ لشیءٍ ابَداً»؛(1)

«ای پسر برادرم! برو و هرچه دوست داری بگو؛ به خدا سوگند تو را در هیچ پیشامدی تنها نمی گذارم».

از امام محمد باقر علیه السلام روایت شده است:

«اگر ایمان ابی طالب را در یک کفه ترازو و ایمان این خلق را در کفه دیگر بگذارند، ایمان او سنگین تر خواهد بود».(2)

مقام آن حضرت چنان رفیع بود که پیامبر صلی الله علیه و آله در مصیبتش گریان شد و بسیار اندوهناک گردید.(3)

وفات حضرت خدیجه علیها السلام

در سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، در ماه مبارک رمضان، امُّ المؤمنین خدیجه علیها السلام، بانوی مؤمنه و فداکار پس از سپری شدن شصت و

1- . ابن اثیر جزری، الکامل فی التاریخ، ج 2، ص 64.
2- . مجلسی، بحارالانوار، ج 35، ص 156-157؛ امینی، الغدیر، ج 7، ص 380.
3- . ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 14، ص 76.