ضیافت الهی صفحه 184

رمضان است. در این دعا امام علیه السلام می فرماید که ماه مبارک رمضان یک همراه و مصاحب است و در چندین جا از عبارات «مصحوب، مصاحب، صاحب» استفاده می کند و از ماه رمضان به عنوان یک همراه، هم صحبت و هم نشین نام می برد که صحبت این همنشین ذکر خداست.

السلام علیک ما کان امحاک من ذنوب؛ سلام بر تو ای ماه رمضان که گناهان را محو کردی.

دقت بکنید که این حرفها، دعای امام است و امام هم تصور نشود که در اینجا تنها در مقام تعلیم باشد. حضرت در مقامی بالاتر از مقام تعلیم قرار دارد.

میقات امت پیامبر

در جلسات گذشته آمد که ماه رمضان میقات امت پیغمبر است. همان گونه که حضرت موسی علیه السلام میقات داشت و پیغمبران دیگر هم میقات داشتند، خداوند امت پیامبر آخر الزمان را امت مرحومه قرار داد و کانّه ماه رمضان را میقات این امت مقرر کرد.

در روایات آمده است که هر کس چهل روز اخلاص پیشه کند، چشمه های حکمت از قلبش به زبانش جاری می شود. ماه رمضان سی روز است؛ امّا در ماه رمضان سحر، شبهای قدر و دعا و تذکر و منبر هم هست و همگی از آثار و برکات ماه مبارک رمضان است که میقات این امت است.

السلام علیک ما کان امحاک من ذنوب و استرک لانواع العیوب؛