کوثر بخشایش: ارمغانی برای مهمانان ماه خدا صفحه 186

بِالسَّیئهِ فَلا یجزی الا مثلها.(1)

2 _ گشودن باب توبه

2 _ گشودن باب توبه

تو بودی که برای بندگانت دری به سوی عفو گشودی و آنرا توبه نامیدی؛ پس گفتی: توبه کنید توبه ای حقیقی، تا پروردگارتان بدیهای شما را بپوشاند و شما را در باغهای بهشت داخل کند که نهرها از زیر درختان آن جاری است و در روزی که خداوند، پیامبر صلی الله علیه و آله و مؤمنان را خوار نمی سازد در آن روز نور آنان از پیش رو و سمت راست آنان می رود. آنان می گویند: پروردگارا نور ما را به حد کمال برسان و ما را بیامرز که تو بر هر چیزی قادر می باشی.(2) و اکنون چه عذری دارد کسی که غفلت می ورزد و از در توبه وارد نمی شود در حالی که درب آن گشوده و دلیل و راهنما بر آن برپاست.(3)

1- انعام / 160.
2- تحریم / 8.
3- انت الذی فُتحت لعبادک بابا الی عفوک... بعد فتح الباب و اقامه الدلیل دعای وداع.