کتابخانه بالقرآن

کوثر بخشایش: ارمغانی برای مهمانان ماه خدا صفحه 221

صفحه 221

محبوبا!

زندگی زیباست و زیباتر آنگاه که فرمانبرداری تو کنیم.

هر که فرمانبردار تو شد، فرمانروای ملک و ملکوت است و هر کس عصیان و طغیان نمود، برده هوی و هوس است.

چه زیانکار است آنکه سرپیچی کند از فرمان تو، و گرفتارست آنکه تارک ترک بدیها باشد.

کسی که در قلمرو حاکمیت توست در امان خواهد ماند و آنکه این طاعت را نپذیرفت، از گزند هیچ آزاری در امان نخواهد ماند.

پس برای آسودگی از آزارهای دنیوی توفیقمان ده تا تنها فرمانبردار تو باشیم.

الهی؛

«تنهایم» اگر چه با «تن ها» یم.

بر من گران است با دیگران بودن و به یاد تو نبودن.

دیگران سوداگران بازار مکاره دنیایند و بردگی خود فراموش کرده، و من نیز دل به بردگی نفس خویش داده ام.