- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- آثار و برکات روزه (روز دوم ماه مبارک رمضان) 8
- اشاره 8
- شیدایی در عبادت 8
- روزه؛ عبادت خاضعان 9
- تاریخچه روزه 9
- گرسنگی، محبوب ترین اعمال 10
- آثار و برکات روحی روزه 12
- آثار روزه در کلام الهی 13
- صفای دل 14
- روزه، پر پرواز تا ملکوت 14
- روزه، نعمت الهی 16
- کمال روزه 16
- حال مشتاقان 18
- تمنای حضور 19
- اشاره 22
- بهار قرآن (روز سوم ماه مبارک رمضان) 22
- بهار عاشقی 22
- کلام دلدار 23
- جمال حق 24
- آدابی از تلاوت قرآن 25
- قلعه محکم پروردگار 26
- تفکر 27
- خضوع 28
- آثار و برکات تلاوت قرآن 29
- تلاوت قرآن در ماه رمضان 31
- کلام آخر 32
- توبه (روز چهارم ماه مبارک رمضان) 36
- اشاره 36
- محبت دلدار 37
- مهر یار 38
- لذت بازگشت 39
- شکوه مناجات 40
- خلوت شب 41
- چگونگی بازگشت 42
- کلام آخر 43
- اخلاص (روز پنجم ماه مبارک رمضان) 47
- اشاره 47
- لزوم اخلاص و صدق 47
- رمضان، فرصت صدق و اخلاص 50
- راه کسب اخلاص 50
- در آیینه اخلاص 52
- آثار و برکات اخلاص 54
- اخلاص، نردبان تعالی 54
- رمز رستگاری 56
- کلام آخر 57
- عشق و بندگی (روز ششم ماه مبارک رمضان) 59
- اشاره 59
- بار امانت 60
- شیدایی و عبودیت 60
- مراتب عبادت 62
- شکوه بندگی 63
- عبادت؛ رضایت یار 63
- شرافت روزه 64
- آثار عبادت 65
- آرامش بخشی عبادت 66
- استعانت از پرستش 67
- کلام آخر 69
- اشاره 72
- شرح فراق 72
- امام زمان(عج) (روز هفتم ماه مبارک رمضان) 72
- عنایت محبوب 76
- توجه یار 80
- تمنای وصال 81
- تمنای فرج 83
- ناله فراق 84
- تمنای وصال 85
- دعا (روز هشتم ماه مبارک رمضان) 89
- اشاره 89
- دعای عارفان 90
- اهمیت دعا 91
- مفتاح خیر 93
- کلید گنج رحمت 94
- رضایت محبوب؛ یقین به استجابت 95
- دل بریدن از دیگران 97
- نتیجه درخواست از غیر خدا 98
- دعا در حق دیگران 101
- چگونگی دعا کردن 103
- زمزمه عشق 106
- وصل یار 109
- اشاره 109
- ذکر (یاد یار) (روز نهم ماه مبارک رمضان) 109
- باغ بهشت 110
- حلاوت حیات 111
- یاد یار 112
- راحت روح 113
- حیات دل ها 114
- دوام عیش 114
- حسرت دوری 116
- مراتب ذکر یار 118
- ذکر مقبول 119
- تمنای حضور 120
- دنیا (رهایی از تعلق ها) (روز دهم ماه مبارک رمضان) 123
- تیرگی دنیا 123
- اشاره 123
- بی وفایی دنیا 124
- پستی دنیا نزد پروردگار 126
- دنیا دوستی، آغاز هر فتنه 128
- عجوزه هزار داماد 130
- عزت حقیقی، ترک دنیا 131
- زهد و ترک دنیا، سیره اولیا 133
- دنیا در چشم امام علی علیه السلام 133
- تمنای خلاصی از دنیا به درگاه محبوب 135
- دنیای مذموم و مجروح 136
- نهی از دل بستگی به دنیا 137
- آمادگی برای سفر آخرت 138
- تمنای حضور 140
- اشاره 142
- ضرورت تقوا 142
- تقوا (روز یازدهم ماه مبارک رمضان) 142
- حقیقت تقوا 143
- سیمای پرهیزکاران 145
- مژده به پرهیزکاران 146
- تقوا، کلید رستگاری و سعادت 148
- موانع پرهیزکاری 148
- مُهر قبولی اعمال 150
- تقوا، زمینه ساز امدادهای غیبی 151
- تقوا، بردارنده حجاب های غفلت 152
- تقوا، تنها توشه راه 154
- تمنای حضور 156
- مجاهده (روز دوازدهم ماه مبارک رمضان) 159
- اشاره 159
- اطوار وجود انسانی 159
- طریق یار 160
- عزم 161
- جهاد نفس، جهاد اکبر 162
- لزوم عزم راسخ 163
- مژده یاری یار 164
- پاسداری دل، شرط وفاداری 164
- بهره جویی از تمتعات 166
- معنای دقیق جهاد نفس 166
- معاتبه با نفس 167
- قرب یار، حاصل مجاهده با نفس 169
- مجاهده؛ مراقبت از نفس 170
- توجه یار به مجاهدان و مراقبان 171
- آثار مجاهده نفس؛ بهشت امن الهی 171
- رموز مجاهدت در مکتب اهل بیت علیهم السلام 173
- داستان مجاهدان 175
- تمنای حضور 177
- محبت آغازین 180
- محبت خداوند (روز سیزدهم ماه مبارک رمضان) 180
- اشاره 180
- مهر یار 181
- یگانگی عشق 183
- محبت جاوید 184
- درمان درد عشق 185
- محبوب بی نظیر! 187
- راه محبت 189
- دوستی یار و دشمنی دنیا 190
- دوستی محبوبان 191
- نشانه مهر 192
- نظر پاک بین 194
- مردان عشق و محبت 196
- عبادت از سر عشق 197
- دنیاجویان و خداجویان 198
- یاد یار 199
- عزم آفرین 200
- تمنای حضور 201
- اشاره 204
- ولایت (روز چهاردهم ماه مبارک رمضان) 204
- واسطه فیض الهی 205
- ستارگان هدایت 208
- سپاسی بی کران 210
- مهر خوبان 211
- ولایت، روح عبادت 213
- گوهری گران سنگ 215
- نقش ولایت در عرصه آفرینش 216
- کیمیای ولایت 217
- دلدادگی حیوانات 219
- خورشید لطف 221
- امام حسن مجتبی علیه السلام (روز پانزدهم ماه مبارک رمضان) 224
- اشاره 224
- نامی آسمانی 226
- فضیلت های کودکی آن حضرت 228
- شکوفه های تربیت 230
- شکوه صبر 230
- دو برادر، دو یار 232
- اکسیر محبت 234
- در بی کران حُسن حَسن 237
- آشنایی از کوی دوست 239
- خاک در دوست 240
- فراق یاران 242
- سخن پایانی 242
- کتاب نامه 245
شاعری از شاعران دربار عباسی نقل کرده که شبی فضل بن یحیی برمکی، وزیر قدرت مند هارون الرشید، در شب تولد فرزندش مرا خواست تا در مدح آن فرزند شعری بگویم. من نیز در همان جا یک بیت سروده، در بهای آن ده هزار دینار طلا ستاندم و این سرمایه انبوه، موجب بهبودی وضع من گشت. پس از چندی که خاندان برمکیان به دست هارون نابود شدند، روزی به حمام رفتم و دلاکی خواستم. جوان زیباصورتی برایم فرستادند. جوان شروع به کار خود کرد، من نیز زیر لب همان بیت را زمزمه می کردم. ناگاه دیدم آن جوان غش کرد و بر زمین افتاد. چون به هوش باز آمد، گفت آن شعر که می خواندی را چه کسی سروده و در مدح کیست؟ ماجرا را باز گفتم. گفت: آن پسر اکنون کجاست؟ با تعجب گفتم: نمی دانم. پس آه جگرسوزی کشید و گفت: من همان پسر فضل بن یحیی برمکی ام که تو این شعر را در مدحش سروده ای!(1)
دل بر این پیره زن عشوه گر دهر مبند
کین عروسی است که در عقد بسی داماد است
حاصلی نیست به جز غم به جهان خواجو را
خرم آن کس که به کلّی ز جهان آزاد است
خواجوی کرمانی
عزت حقیقی، ترک دنیا
باری، آدمیان طالب عزتند و شرافت و آدم عاقل آن باشد که عزت و شرافت حقیقی به کف آرد و شوکت و جلال خیالی دنیا زیر پای نهد و داند که سر
1- پند تاریخ، ج 3، ص 242.