شهد بندگی صفحه 145

گفتم گفتم ز من نمی آید هیچ

رحمی رحمی مرا به من وامگذار

خواجه عبد اللّه انصاری

سیمای پرهیزکاران

هر چند خالق متعال هیچ گاه از آفریدگان خویش جدا نبوده و نخواهد بود و موجودات فقیر، همواره نیازمند فیض هستی از فیّاض مطلق عالمند، ولی قرآن کریم برخی را به گونه ای معرفی فرموده که از همراهی و عنایت خاص الهی برخوردارند و پروردگار متعال را به ایشان توجه و عنایت ویژه ای است که به سبب تقوای الهی و حفظ نفس از غیر رضای پروردگار، به چنین توفیق بزرگ دست یافته اند؛ چنان که در آیات مختلفی در مورد پرهیزکاران آمده است: «اِنَّ اللّه َ مَعَ الْمُتَّقین؛ همانا خداوند با تقوا پیشگان است».

باری، آنکه خود را فقط و فقط برای محبوب می خواهد و دل و جان در گرو رضایت او سپرده، محبوب کریم نیز او را برای خویش برخواهد گزید و از توجه و عنایت خاصش بهره مند خواهد گردانید. پرهیزکاران، وفادارانِ پیمان بندگی اند که هستی خویش، وقف پای بندی به این پیمان کرده اند و دل را جز بر سر کوی دلدار مکانی و منزل نمی دهند.

کسی لاف وفاداری زند با دلربای خود

که خود را بهر او خواهد، نه او را از برای خود

حسن علی اصفهانی