شهد بندگی صفحه 185

در روایتی خدای متعال به نبی مکرم خویش، حضرت داوود علیه السلام فرمود:

ای داود! اهل زمین را بگوی که هر کس مرا دوست بدارد؛ من نیز دوستش می دارم. هر که مرا هم نشین گردد، من نیز هم نشین وی می گردم. من مونس کسی خواهم بود که با یاد و ذکرمن انس گیرد و همراه کسی هستم که همراهی ام کند و آن را بر می گزینم که مرا برگزیند. آن که مرا اطاعت کند، طاعتش کنم. بنده ای که مرا دوست بدارد و این محبت و اشتیاق را در قلبش مشاهده کنم، چنان بدو مهر ورزم که کسی بر وی سبقت نگرفته باشد. آن که مرا واقعاً بجوید، مرا می یابد و آن که غیر مرا طلب کند، هرگز مرا را نخواهد یافت. پس ای زمینیان! فریب دنیا مخورید و به سوی کرامت و همراهی و هم نشینی و مؤانست با من آیید و با من انس بگیرید، تا با شما مأنوس گردم و در مهرورزی و اشتیاق به شما سرعت گیرم.(1)

با من صنما دل یک دله کن

وصلت ندهم آن گه گله کن

ای موسی جان چوپان شده ای

در طور بر آ، ترک گله کن

مجنون شده ام از بهر خدا

زان زلف خوشت یک سلسله کن

مولوی

درمان درد عشق

خدای متعال، محبوبی است که دوستداران خویش را هم حبیب است و هم طبیب. درمان درد عاشق را جز معشوق نداند و دلداده جگرسوخته را جز وصل و دیدار دلدار وهمی نباشد. هم از این روست که دوستداران آن ذات پاک متعال، درمان تمامی دردهای خویش جز از وی نمی جویند و غیر او هر