- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- آثار و برکات روزه (روز دوم ماه مبارک رمضان) 8
- اشاره 8
- شیدایی در عبادت 8
- روزه؛ عبادت خاضعان 9
- تاریخچه روزه 9
- گرسنگی، محبوب ترین اعمال 10
- آثار و برکات روحی روزه 12
- آثار روزه در کلام الهی 13
- صفای دل 14
- روزه، پر پرواز تا ملکوت 14
- روزه، نعمت الهی 16
- کمال روزه 16
- حال مشتاقان 18
- تمنای حضور 19
- اشاره 22
- بهار قرآن (روز سوم ماه مبارک رمضان) 22
- بهار عاشقی 22
- کلام دلدار 23
- جمال حق 24
- آدابی از تلاوت قرآن 25
- قلعه محکم پروردگار 26
- تفکر 27
- خضوع 28
- آثار و برکات تلاوت قرآن 29
- تلاوت قرآن در ماه رمضان 31
- کلام آخر 32
- اشاره 36
- توبه (روز چهارم ماه مبارک رمضان) 36
- محبت دلدار 37
- مهر یار 38
- لذت بازگشت 39
- شکوه مناجات 40
- خلوت شب 41
- چگونگی بازگشت 42
- کلام آخر 43
- اشاره 47
- لزوم اخلاص و صدق 47
- اخلاص (روز پنجم ماه مبارک رمضان) 47
- رمضان، فرصت صدق و اخلاص 50
- راه کسب اخلاص 50
- در آیینه اخلاص 52
- اخلاص، نردبان تعالی 54
- آثار و برکات اخلاص 54
- رمز رستگاری 56
- کلام آخر 57
- عشق و بندگی (روز ششم ماه مبارک رمضان) 59
- اشاره 59
- بار امانت 60
- شیدایی و عبودیت 60
- مراتب عبادت 62
- عبادت؛ رضایت یار 63
- شکوه بندگی 63
- شرافت روزه 64
- آثار عبادت 65
- آرامش بخشی عبادت 66
- استعانت از پرستش 67
- کلام آخر 69
- امام زمان(عج) (روز هفتم ماه مبارک رمضان) 72
- شرح فراق 72
- اشاره 72
- عنایت محبوب 76
- توجه یار 80
- تمنای وصال 81
- تمنای فرج 83
- ناله فراق 84
- تمنای وصال 85
- اشاره 89
- دعا (روز هشتم ماه مبارک رمضان) 89
- دعای عارفان 90
- اهمیت دعا 91
- مفتاح خیر 93
- کلید گنج رحمت 94
- رضایت محبوب؛ یقین به استجابت 95
- دل بریدن از دیگران 97
- نتیجه درخواست از غیر خدا 98
- دعا در حق دیگران 101
- چگونگی دعا کردن 103
- زمزمه عشق 106
- وصل یار 109
- ذکر (یاد یار) (روز نهم ماه مبارک رمضان) 109
- اشاره 109
- باغ بهشت 110
- حلاوت حیات 111
- یاد یار 112
- راحت روح 113
- حیات دل ها 114
- دوام عیش 114
- حسرت دوری 116
- مراتب ذکر یار 118
- ذکر مقبول 119
- تمنای حضور 120
- دنیا (رهایی از تعلق ها) (روز دهم ماه مبارک رمضان) 123
- اشاره 123
- تیرگی دنیا 123
- بی وفایی دنیا 124
- پستی دنیا نزد پروردگار 126
- دنیا دوستی، آغاز هر فتنه 128
- عجوزه هزار داماد 130
- عزت حقیقی، ترک دنیا 131
- زهد و ترک دنیا، سیره اولیا 133
- دنیا در چشم امام علی علیه السلام 133
- تمنای خلاصی از دنیا به درگاه محبوب 135
- دنیای مذموم و مجروح 136
- نهی از دل بستگی به دنیا 137
- آمادگی برای سفر آخرت 138
- تمنای حضور 140
- تقوا (روز یازدهم ماه مبارک رمضان) 142
- ضرورت تقوا 142
- اشاره 142
- حقیقت تقوا 143
- سیمای پرهیزکاران 145
- مژده به پرهیزکاران 146
- تقوا، کلید رستگاری و سعادت 148
- موانع پرهیزکاری 148
- مُهر قبولی اعمال 150
- تقوا، زمینه ساز امدادهای غیبی 151
- تقوا، بردارنده حجاب های غفلت 152
- تقوا، تنها توشه راه 154
- تمنای حضور 156
- مجاهده (روز دوازدهم ماه مبارک رمضان) 159
- اشاره 159
- اطوار وجود انسانی 159
- طریق یار 160
- عزم 161
- جهاد نفس، جهاد اکبر 162
- لزوم عزم راسخ 163
- مژده یاری یار 164
- پاسداری دل، شرط وفاداری 164
- بهره جویی از تمتعات 166
- معنای دقیق جهاد نفس 166
- معاتبه با نفس 167
- قرب یار، حاصل مجاهده با نفس 169
- مجاهده؛ مراقبت از نفس 170
- آثار مجاهده نفس؛ بهشت امن الهی 171
- توجه یار به مجاهدان و مراقبان 171
- رموز مجاهدت در مکتب اهل بیت علیهم السلام 173
- داستان مجاهدان 175
- تمنای حضور 177
- محبت آغازین 180
- محبت خداوند (روز سیزدهم ماه مبارک رمضان) 180
- اشاره 180
- مهر یار 181
- یگانگی عشق 183
- محبت جاوید 184
- درمان درد عشق 185
- محبوب بی نظیر! 187
- راه محبت 189
- دوستی یار و دشمنی دنیا 190
- دوستی محبوبان 191
- نشانه مهر 192
- نظر پاک بین 194
- مردان عشق و محبت 196
- عبادت از سر عشق 197
- دنیاجویان و خداجویان 198
- یاد یار 199
- عزم آفرین 200
- تمنای حضور 201
- اشاره 204
- ولایت (روز چهاردهم ماه مبارک رمضان) 204
- واسطه فیض الهی 205
- ستارگان هدایت 208
- سپاسی بی کران 210
- مهر خوبان 211
- ولایت، روح عبادت 213
- گوهری گران سنگ 215
- نقش ولایت در عرصه آفرینش 216
- کیمیای ولایت 217
- دلدادگی حیوانات 219
- خورشید لطف 221
- امام حسن مجتبی علیه السلام (روز پانزدهم ماه مبارک رمضان) 224
- اشاره 224
- نامی آسمانی 226
- فضیلت های کودکی آن حضرت 228
- شکوه صبر 230
- شکوفه های تربیت 230
- دو برادر، دو یار 232
- اکسیر محبت 234
- در بی کران حُسن حَسن 237
- آشنایی از کوی دوست 239
- خاک در دوست 240
- فراق یاران 242
- سخن پایانی 242
- کتاب نامه 245
من، فرزندان و شیعیانم را به این امر دستور می دهم.(1)
به حسن و خُلق و وفا، کس به یار ما نرسد
تو را در این سخن، انکار کار ما نرسد
اگرچه حُسن فروشان به جلوه آمده اند
کسی به حسن و ملاحت، به یار ما نرسد
به حق صحبت دیرین که هیچ محرم راز
به یار یک جهت حق گزار ما نرسد
حافظ
خورشید لطف
نقل است که یکی از شیعیان خالص اولیای دین علیهم السلام که حسن نام داشت، گوید: در پنجاه و چهارمین حجّ خویش بودم. زیر ناودان کعبه پس از نماز عشا و در حال سجده، در دعا و ناله و زاری الحاحی تمام کردم که ناگاه کسی مرا تکان داد و گفت: ای حسن! برخیز. چون برخاستم،دیدم شخصی است زردروی و لاغراندام که به گمانم بیش از چهل سال نداشت.
در پیش من به راه افتاد و من بدون هیچ پرسشی در پی او حرکت کردم، تا به خانه ای رسیدیم. در آن خانه اتاقی بود که پلکانی از چوب ساج داشت. آن شخص بالا رفت و پس از مدّتی صدایی شنیدم که فرمود: ای حسن بالا بیا. پس به اتاق بر شدم و بر در اتاق ایستادم. ناگاه متوجه شدم در محضر عزیز غایب، حضرت ولی عصر امام زمان(عج) هستم. آن حضرت به من فرمود: ای حسن! گمان می کنی که از من پنهانی؛ به خدا سوگند که هر بار به
1- مکیال المکارم، ج 1، ص 269.