- دیباچه 1
- پیش گفتار 2
- اشاره 8
- آثار و برکات روزه (روز دوم ماه مبارک رمضان) 8
- شیدایی در عبادت 8
- روزه؛ عبادت خاضعان 9
- تاریخچه روزه 9
- گرسنگی، محبوب ترین اعمال 10
- آثار و برکات روحی روزه 12
- آثار روزه در کلام الهی 13
- روزه، پر پرواز تا ملکوت 14
- صفای دل 14
- روزه، نعمت الهی 16
- کمال روزه 16
- حال مشتاقان 18
- تمنای حضور 19
- بهار عاشقی 22
- اشاره 22
- بهار قرآن (روز سوم ماه مبارک رمضان) 22
- کلام دلدار 23
- جمال حق 24
- آدابی از تلاوت قرآن 25
- قلعه محکم پروردگار 26
- تفکر 27
- خضوع 28
- آثار و برکات تلاوت قرآن 29
- تلاوت قرآن در ماه رمضان 31
- کلام آخر 32
- توبه (روز چهارم ماه مبارک رمضان) 36
- اشاره 36
- محبت دلدار 37
- مهر یار 38
- لذت بازگشت 39
- شکوه مناجات 40
- خلوت شب 41
- چگونگی بازگشت 42
- کلام آخر 43
- اخلاص (روز پنجم ماه مبارک رمضان) 47
- اشاره 47
- لزوم اخلاص و صدق 47
- رمضان، فرصت صدق و اخلاص 50
- راه کسب اخلاص 50
- در آیینه اخلاص 52
- اخلاص، نردبان تعالی 54
- آثار و برکات اخلاص 54
- رمز رستگاری 56
- کلام آخر 57
- عشق و بندگی (روز ششم ماه مبارک رمضان) 59
- اشاره 59
- بار امانت 60
- شیدایی و عبودیت 60
- مراتب عبادت 62
- شکوه بندگی 63
- عبادت؛ رضایت یار 63
- شرافت روزه 64
- آثار عبادت 65
- آرامش بخشی عبادت 66
- استعانت از پرستش 67
- کلام آخر 69
- امام زمان(عج) (روز هفتم ماه مبارک رمضان) 72
- شرح فراق 72
- اشاره 72
- عنایت محبوب 76
- توجه یار 80
- تمنای وصال 81
- تمنای فرج 83
- ناله فراق 84
- تمنای وصال 85
- اشاره 89
- دعا (روز هشتم ماه مبارک رمضان) 89
- دعای عارفان 90
- اهمیت دعا 91
- مفتاح خیر 93
- کلید گنج رحمت 94
- رضایت محبوب؛ یقین به استجابت 95
- دل بریدن از دیگران 97
- نتیجه درخواست از غیر خدا 98
- دعا در حق دیگران 101
- چگونگی دعا کردن 103
- زمزمه عشق 106
- وصل یار 109
- ذکر (یاد یار) (روز نهم ماه مبارک رمضان) 109
- اشاره 109
- باغ بهشت 110
- حلاوت حیات 111
- یاد یار 112
- راحت روح 113
- حیات دل ها 114
- دوام عیش 114
- حسرت دوری 116
- مراتب ذکر یار 118
- ذکر مقبول 119
- تمنای حضور 120
- دنیا (رهایی از تعلق ها) (روز دهم ماه مبارک رمضان) 123
- اشاره 123
- تیرگی دنیا 123
- بی وفایی دنیا 124
- پستی دنیا نزد پروردگار 126
- دنیا دوستی، آغاز هر فتنه 128
- عجوزه هزار داماد 130
- عزت حقیقی، ترک دنیا 131
- دنیا در چشم امام علی علیه السلام 133
- زهد و ترک دنیا، سیره اولیا 133
- تمنای خلاصی از دنیا به درگاه محبوب 135
- دنیای مذموم و مجروح 136
- نهی از دل بستگی به دنیا 137
- آمادگی برای سفر آخرت 138
- تمنای حضور 140
- اشاره 142
- ضرورت تقوا 142
- تقوا (روز یازدهم ماه مبارک رمضان) 142
- حقیقت تقوا 143
- سیمای پرهیزکاران 145
- مژده به پرهیزکاران 146
- تقوا، کلید رستگاری و سعادت 148
- موانع پرهیزکاری 148
- مُهر قبولی اعمال 150
- تقوا، زمینه ساز امدادهای غیبی 151
- تقوا، بردارنده حجاب های غفلت 152
- تقوا، تنها توشه راه 154
- تمنای حضور 156
- اطوار وجود انسانی 159
- اشاره 159
- مجاهده (روز دوازدهم ماه مبارک رمضان) 159
- طریق یار 160
- عزم 161
- جهاد نفس، جهاد اکبر 162
- لزوم عزم راسخ 163
- مژده یاری یار 164
- پاسداری دل، شرط وفاداری 164
- بهره جویی از تمتعات 166
- معنای دقیق جهاد نفس 166
- معاتبه با نفس 167
- قرب یار، حاصل مجاهده با نفس 169
- مجاهده؛ مراقبت از نفس 170
- توجه یار به مجاهدان و مراقبان 171
- آثار مجاهده نفس؛ بهشت امن الهی 171
- رموز مجاهدت در مکتب اهل بیت علیهم السلام 173
- داستان مجاهدان 175
- تمنای حضور 177
- محبت آغازین 180
- محبت خداوند (روز سیزدهم ماه مبارک رمضان) 180
- اشاره 180
- مهر یار 181
- یگانگی عشق 183
- محبت جاوید 184
- درمان درد عشق 185
- محبوب بی نظیر! 187
- راه محبت 189
- دوستی یار و دشمنی دنیا 190
- دوستی محبوبان 191
- نشانه مهر 192
- نظر پاک بین 194
- مردان عشق و محبت 196
- عبادت از سر عشق 197
- دنیاجویان و خداجویان 198
- یاد یار 199
- عزم آفرین 200
- تمنای حضور 201
- اشاره 204
- ولایت (روز چهاردهم ماه مبارک رمضان) 204
- واسطه فیض الهی 205
- ستارگان هدایت 208
- سپاسی بی کران 210
- مهر خوبان 211
- ولایت، روح عبادت 213
- گوهری گران سنگ 215
- نقش ولایت در عرصه آفرینش 216
- کیمیای ولایت 217
- دلدادگی حیوانات 219
- خورشید لطف 221
- اشاره 224
- امام حسن مجتبی علیه السلام (روز پانزدهم ماه مبارک رمضان) 224
- نامی آسمانی 226
- فضیلت های کودکی آن حضرت 228
- شکوفه های تربیت 230
- شکوه صبر 230
- دو برادر، دو یار 232
- اکسیر محبت 234
- در بی کران حُسن حَسن 237
- آشنایی از کوی دوست 239
- خاک در دوست 240
- فراق یاران 242
- سخن پایانی 242
- کتاب نامه 245
شکوفه های تربیت
سیره پیشوایان دین و اولیای الهی در تربیت فرزندان، حیرت انگیز و شگرف است؛ چنان که از کودکی و از همان اوایل رشد و شکوفایی، فرزندان را با تعالیم بلند دین و فطری، تربیت و پرورش می دادند. چه نیکوست این روش پسندیده، در میان پیروان و شیعیان ایشان نیز رواج یابد و به کار گرفته شود؛ چنان که در خبر است از عصمت کبرای الهی، فاطمه زهرا علیهاالسلام که چون کودکان خویش به بازی می گرفت و به تربیت جسمی و روحی امام حسن مجتبی علیه السلاممی پرداخت، در قالب اشعاری موزون و زیبا وی را چنین خطاب می فرمود: «دلبندم! مانند پدرت علی علیه السلام باش و ریسمان از گردن حق بازگیر. پروردگار کریم و احسان دهنده را پرستش کن و دشمنان و کینه ورزان را به دوستی مگیر». هنگامی که مولای پرهیزکاران و همسر وفادار آن حضرت، امام علی علیه السلام این سخن روح افزا را می شنید، تبسمی شیرین بر گل غنچه لبانش می نشست. (1)
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدای
ماهمه، بنده و این قوم، خداوندانند
جلوه گاه رخ او دیده من تنها نیست
ماه و خورشید همین آینه می گردانند
حافظ
شکوه صبر
1- همان، ج 43، ص 286.