شهد بندگی صفحه 41

ما خیره سران هر یک، یک عمر به درگاهت

کردیم چه عصیان ها، دیدیم چه احسان ها

صغیر اصفهانی

خلوت شب

یاران روزه دار! خوشا هنگامه غروب خورشید که لحظه سرودن عارفان است و هنگامه اجرت عاشقان و خوشا لحظات نیمه شب و سحرگاهان. بیاییم در سکوت و تنهایی شب، در کوچه باغ خلوت مناجات با دوست، جان را به عطر دل انگیز وصال معطر سازیم و با پروردگار عالم، به مناجات و نماز بایستیم و از گناه و معاصی به درگاه کریمش توبه کنیم؛ مگر نه آنکه حضرت دوست خود فرمود:

اگر پشت کنندگان و گناه کاران، از اشتیاقم به ایشان خبر می داشتند، از شدت شوق و سرور قالب تهی می کردند.(1)

گشته ام در جهان و آخر کار

دلبری برگزیده ام که مپرس

حافظ

باشد که آتش عشق دوست در خرمن وجودمان افتد و به ساحل هدایت و رحمت رهنمونمان سازد.

خلوتگه انس خوبان

در حالات یکی از عالمان اهل معرفت نقل است که مناجات امام سجاد علیه السلام را به تمامی حفظ بود و در سجده با سوز و گداز می نالید و می خواند و