شهد بندگی صفحه 52

در آیینه اخلاص

آیت الله العظمی بروجردی رحمه الله با آنکه عالمی ربانی و اهل عمل و تقوا بود، ولی هنگام وفاتْ اظهار حسرت و نگرانی می کرد که عمر گذشت و رفتیم و دستمان از عمل تهی است. یکی از حاضران و مریدان گفت: با این عمر پر خیر و برکت و این همه آثار و تربیت افراد و بر جای گذاشتن خیرات و مبرات، چه جای غم و حسرت، که جای سرور و شادمانی است. ایشان فرمود: «اَخْلِص العَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ بصیر؛ عمل (خود) را خالص گردان؛ زیرا آنکه محک می زند و نقد می کند، بسیار بینا و تیزبین است.»(1) چنین نیست که اعمال ما همان گونه که در چشم مردم نیکو است، در پیشگاه خدای متعال هم نیکو باشد.(2)

از شیشه بی می، می بی شیشه طلب کن

حق را به دل خالی از اندیشه طلب کن

عارف کامل و رهبر فقید، امام خمینی رحمه الله را در مورد اخلاص عمل، کلامی بس بلند است که می فرماید:

ای عزیز! بیدار شو و پنبه غفلت از گوش برون کن و خواب غفلت بر چشم خود حرام نما و بدان که تو را خدای متعال برای خود آفریده؛ چنان که در حدیث قدسی می فرماید: «یَابْنَ آدم! خَلَقْتُ الْاَشْیاءَ لِأَجلک وَ خَلَقْتُکَ لِاَجْلی؛(3) ای فرزند آدم! همه چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خودم خلق نمودم». قلب تو را منزلگاه خود قرار داده، [پس ]تو و قلب تو یکی از نوامیس الهیه هستید و حق تعالی غیور است نسبت به ناموس خود. این قدر پرده دری مکن

1- چهل حدیث قدسی، به خط طاهر خوشنویس، کتاب فروشی اسلامیه، تهران، 1368 ه . ق، ص 38.
2- سیمای فرزانگان، ص 123.
3- ملاهادی سبزواری، شرح اسماء حسنی، بصیرتی، ج 1، ص 139.