رمضان دریچه رویت: سیر الی الله در سایه ی جوع ،صوم و ماه رمضان صفحه 128

حقایق معنوی و توجه به اوامر و نواهی الهی، پیدا کنیم. روزه داری، زمینه ای است که این ورع با تمرکز و تفکّری که روزه خودبه خود به وجود می آورد، رشد کند و به بار نشیند. آن وقت دیگر نمی گویید فهم معارف الهی و معارف اهل البیت علیهم السلام سخت است، بلکه چون از صرف کردنِ فکر برروی موضوعات سطحی آزاد شده اید و روی موضوعات عالی و الهی متمرکز هستید از آن ها لذت می برید. از امام صادق علیه السلام داریم که: «اِنَّ اَمْرُنا صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لا یَحْتَمِلُهُ اِلاّ مَنْ کَتَبَ اللهُ فِی قَلْبِهِ الْاِیْمان»(1) امر ما، سختِ پیچیده به سختی ها است و نمی تواند تحمل کند آن را مگر کسی که خداوند ایمان را در قلب او نگاشته است. جامعه ای که آمادگی تفکر و تمرکز بر روی حقایق و اوامر و نواهی الهی را ندارد و از اندیشه های عمیق گریزان است، آینده اش در خطر است! و ملاحظه فرمودید چگونه گریز از تفکّر و تعمّق در مسائل دینی، مبدأ بی ورعی و بی تقوایی شده است.

انسان غیرمتّقی، متوجه بی فکری خود نیست و حتّی اگر به او تذکر دهی که در تفکر صحیحی قرار نداری، بدش می آید. اگر به مهندسی که می تواند چندین نقشه ی پیچیده را در یک روز بکشد، بگویید که فکر نداری، می گوید: پس چطور این نقشه ها را می کشم؟ نمی داند که فکر اساسی که عبارت باشد از فکرِ توجه به حضور حق، در او به حاشیه رفته است. گفت:

قیمت هر کاله دانی که چیست

قیمت خود را ندانی، احمقی است