رمضان دریچه رویت: سیر الی الله در سایه ی جوع ،صوم و ماه رمضان صفحه 192

نمی داند، او نمی داند ذاتش چگونه ساختاری دارد تا بتواند به یگانگی شخصیت، یعنی تقوا برسد، خداوند در این آیه مژده می دهد که راه کار رسیدن به تقوا را به او ارائه داده است.

بزرگداشت انسان در روزه

هرکس مایل است در تصمیمات خود استحکام داشته باشد و بازیچه ی خیالات اش نشود، باید تقوا پیشه کند، زیرا تقوا همان خود نگهداری است در مقابل وزش حرص و هوس و باعث می شود تا انسان اسیر تزلزلِ شخصیت نباشد. کسی که مشکلات فراوانِ تزلزل در تصمیم گیری ها را تجربه کرده و می فهمد تقوا درد او را دوا می کند، جایگاه آیه ی مربوط به روزه داری در ماه مبارک رمضان را می شناسد. کسی که بلای بی تقوایی را می شناسد این آیه برایش مژده ی بزرگی است. بی تقوایی درجاتی دارد، در این آیه تقوای عادی به معنی آن که از دزدی و حرام خواری حذر شود، مورد نظر نیست زیرا خطاب آیه به مؤمنین است که از این ضعف ها عبور کرده اند. می فرماید: ای مؤمنین روزه بگیرید، شاید متقی شوید و بر خطورات ذهنی که عزم شما را ضعیف می کند فائق آیید. چون خداوند می داند دغدغه ی مؤمنین در چگونگی رجوع الی الله است. در همین رابطه مرحوم آیت الله ملکی تبریزی در کتاب «المراقبات» می فرمایند:

«روزه؛ قلب را آماده ی تفکری که باعث شناخت می شود، می کند. از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است: «مَنْ أجاعَ بَطنه عَظُمَتْ فِکْرَتُه.» کسی که شکم خود را گرسنه نگهدارد اندیشه اش تربیت می شود. انسان نمی تواند فایده ی تفکر را درست درک کند. به همین جهت