رمضان دریچه رویت: سیر الی الله در سایه ی جوع ،صوم و ماه رمضان صفحه 204

داد می زند «گُل به سر دارد خیار» یعنی هنوز از عادت های دنیایی و اوهام زندگی زمینی آزاد نشده است. اگر با روزه توانستیم از وَهم آزاد شویم در همین دنیا به جای متوقف شدن در ملکات وَهمیه، به سوی حقیقت سیر می کنیم. تقوا عامل عبور از وَهم است و روزه عامل ایجاد تقوا است. و نتیجه ی نهایی آن، رؤیت پروردگار می باشد. وقتی قلب انسان پروردگار خود را ملاقات کرد همه ی خیالات وَهمی دور ریخته می شود و انسان آزاد از حجاب هایی که مانع اُنس با پروردگارش می شد، زندگی می کند.

طلب قرب

با توجه به مطالبی که گذشت خواستم عرض کنم حال و هوای انسانِ روزه دار در ماه رمضان طوری می شود که طلب قربِ به معبود برایش طلوع می کند و این طلب، طلب صحیحی است زیرا رجوع به حق دارد، روح او متوجه شده خبرهایی در عالم بالا هست؛ لذا باید عرض کرد کسی که از روزه کمتر از رؤیت حق انتظار داشته باشد طلوع طلب قربِ به حق را در خود خاموش کرده است. خودش باید خودش را ملامت کند. ملاحظه فرمودید که رسول خدا صلی الله علیه و آله روشن فرمودند: انسانِ روزه دار تا لقاء و رؤیت پروردگارش می تواند پیش رود و در رویارویی با حق که مقصد و آرمان همه ی آفرینش است، چه شادی ها به او دست می دهد.

عنایت کردید که اول فرمود: برشما روزه گرفتن در ماه رمضان را واجب کردم، و خودِ خدا می داند که در اثر این روزه داری، مردم طالب رؤیت حق می شوند و از پیامبرخدا صلی الله علیه و آله سراغ خدا را می گیرند. حال