رمضان دریچه رویت: سیر الی الله در سایه ی جوع ،صوم و ماه رمضان صفحه 77

وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضان...»(1) خداوندا! این ماه را ماه با عظمت و با کرامت و با فضیلت قرار دادی و روزه را در این ماه بر من واجب کردی. چون ممکن است روزمرّگی ها ما را نسبت به شرایطی که در آن قرار داریم غافل کند و در نتیجه استفاده هایی را که می توان به دست آورد، از دست بدهیم.

بالاترین دستورالعمل

رسول خدا صلی الله علیه و آله در ادامه می فرمایند: «اَیُّهَاالنّاسُ! اِنَّ اَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَهٌ بِاَعْمالِکُمْ، فَفُکُّوها بِاسْتِغْفارِکُمْ، وَ ظُهُورَکُمْ ثَقیلَهٌ مِنْ اَوْزارِکُمْ، فَخَفِّفُوا عَنْها بِطُولِ سُجُودِکُمْ» ای مردم! جان های شما در رهن اعمالتان است، با استغفار آن را از رهن و گرفتاری آزاد کنید و پشت های شما به جهت گناهانتان سنگین شده است، با سجد ه های طولانی از سنگینی آن بکاهید.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در این فراز دو دستورالعمل اساسی را مطرح می فرمایند که می توان به صورت عملی به کار بست. یکی این که می فرمایند: ای مردم! جان هایتان گرفتار عمل هایتان شده است. جان های ما مثل آن وقتی که یک چیزی را رهن می دهیم و مقداری پول می گیریم و بعد تا آن پول را ندهیم، آن چیز را به ما برنمی گردانند و آن را آزاد نمی کنند،گرفتار و رهن اعمال مان شده اند و برای نجات از گرفتاری آن اعمال، خداوند راهی را قرار داده که در این ماه تأثیرش صدچندان است و آن استغفار است تا از خودش بخواهید آثار سوء آن اعمال را بر ما بپوشاند و از ما بگذرد، این همان طلب غفران است. لذا می فرماید: «فَفُکُّوها بِاسْتِغْفارِکُمْ» جان هایتان