شهد سخن 13 : حیاط طیبه (1) (نمونه فیش سخنرانی ویژه ماه مبارک رمضان - نیمه اول 1437 ه ق) صفحه 33

شمرده می شود و چون نَفَسی بگذرد، قدمی به مرگ نزدیک تر شده ایم. امیرالمؤمنین فرمودند: «نَفَسُ المَرءِ خُطاهُ إلی أجَلِهِ(1)؛

نَفَس انسان، گام برداشتن او به سوی اجلش است.»

2. بی میل شدن به دنیا

ابی عبیده از امام باقر (علیه السلام) تقاضای موعظه ای کرد، ایشان به عملی توصیه نمودند که اثر آن زهد در دنیاست: «قُلْتُ لاِبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) حَدِّثْنِی بِما اَنتَفِعُ بِهِ فَقالَ یا اَبا عُبَیدَهَ اَکْثِر ذِکْرَ الْمَوتِ فَاِنَّهُ لَمْ یُکْثِر الاِنسانُ ذِکْرَ الْمَوتِ اِلاَّ زَهِدَ فِی الدُّنْیا(2)؛

به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: چیزی بفرماید که از آن سود برم. فرمود: ای ابا عبیده! فراوان مرگ را یاد کن! زیرا هر انسانی آن را بسیار یاد کند، نسبت به دنیا بی رغبت می شود.»

آیا تاکنون به کاروان سرا رفته اید و یا در فیلم ها و سریال ها کاروان سراها را دیده اید؟ درین مکان ها هرکسی به کاری مشغول است. دنیا نیز چون کاروان سرایی است که هر کسی مشغول کاری است در آنجا یکی بار بر زمین می نهد و در اینجا کسی به دنیا می آید، در کاروانسرا یکی بار سفر می بندد و در دنیا روزی تعدادی از دنیا بار سفر بسته و به دیار باقی می روند. کسی در کاروان سرا خوشحال است که ایام را به نیکی سپری کرده و توشه ای با خود دارد که به شهر و دیار خود بازگردد. در دنیا نیز کسی خوشحال می رود که توشه ای داشته باشد. کسی به کاروانسرا دل نمی بندد