مرجعیت دینی اهل بیت علیهم السلام و پاسخ به شبهات صفحه 68

شبهه چهارم

خداوند متعال در ذیل آیه «اولی الامر» می فرماید: «فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فِی شَیْ ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَالرَّسُولِ»؛(1) «پس اگر در چیزی نزاع کردید آن را به خدا و رسول باز گردانید.»

در این آیه مرجع حل اختلاف و نزاع، خدا و رسول معرفی شده، نه اولی الامر و این دلیل بر آن است که اولی الامر از مقام عصمت برخوردار نیستند.

پاسخ

اوّلاً: این بدان جهت است که حقّ تشریع تنها برای خدا و رسول است نه اولی الامر، لذا در موارد نزاع در شریعت اسلامی باید به این دو مراجعه نمود.

ثانیاً: گاهی اختلاف و نزاع در مصداق «اولی الامر» است، که در این صورت چاره ای نیست جز آن که برای حلّ نزاع به خدا و رسول مراجعه کرد.

شبهه پنجم

ما در این عصر و زمان، عاجز از دسترسی به امام معصوم و یادگیری احکام و مسائل و معارف دینی از او هستیم تا با فراگیری از او به آن ها عمل نماییم، در حالی که در آیه «اولی الامر» اطاعت آن ها واجب شده است. در نتیجه مقصود از «اولی الامر» امامان شیعه نیست.

پاسخ

در زمان ظهور امام، دسترسی به او ممکن بوده و در عصر غیبت امام، گرچه از برکات حضور او محرومیم، ولی مجموعه دستورات و احکامی که از ناحیه آن بزرگواران رسیده، موجود است و با اطاعت آن ها در حقیقت به دستورات امام زمان خود عمل کرده ایم. خصوصاً با در نظر گرفتن این که منشأ غیبت امام زمان خود ما بوده ایم.

راویان نزول آیه در شأن اهل بیت علیهم السلام

برخی از علمای اهل سنّت، تصریح به نزول آیه «اولی الامر» در شأن اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام نموده اند؛ از قبیل:

ص77

1- 163. سوره نساء، آیه 59.

- ابن حیان اندلسی.(1)

- نیشابوری.(2)

- محمد صالح کشفی مرتضوی.(3)

- قندوزی حنفی.(4)

- حاکم حسکانی.(5)

- فخر رازی.(6)

- حموینی (حمّوئی).(7)

1- 164. البحر المحیط، ج 3، ص 278.
2- 165. تفسیر نیشابوری در حاشیه جامع البیان، ج 5، ص 208.
3- 166. مناقب المرتضی، ص 56.
4- 167. ینابیع الموده، ص 134 و 137.
5- 168. شواهد التنزیل، ج 1، ص 189، ح 202 و 203 و 204.
6- 169. تفسیر رازی، ج 3، ص 357، بنابر نقل حدیثی از امام صادق علیه السلام.
7- 170. فرائد السمطین، ج 1، ص 314.