مجموعه رهیافت: احکام اجتهاد، احتیاط، تقلید صفحه 158

او تقلید می کند و آن مجتهد به عدم لزوم اعاده و قضا فتوای بدهد؛ هرچند مخالف فتوای کسی باشد که در حین عمل، وظیفه اش تقلید از او بوده است (آیت الله بهجت).(1)

9.9.5. وظیفۀ انسان تا زمان انتخاب مرجع

بر هر شخصی در زمان جست وجو برای انتخاب مرجع واجب است در اعمالش احتیاط کند (حضرت امام و آیات عظام فاضل، خویی، سیستانی، اراکی و تبریزی؛ آیات عظام گلپایگانی و صافی و مکارم: یا احوط اقوال را اخذ کند؛ آیت الله نوری: در احتیاط، اقوال کسانی که محتمل الاعلمیه هستند، کفایت می کند).(2)

10.9.5. وظیفۀ عامی تا زمان مشخص شدن حکم شرعی

عامی در اطراف شبهه تازمانی که به تساوی یا رجحان در بعضی از اطراف، علم پیدا کند، مخیر است و احتیاط لازم نیست (آیت الله بهجت).(3)

1- محمدتقی بهجت، وسیلهالنجاه، م20.
2- سیدمحمدکاظمطباطبایی یزدی، عروهالوثقی، ج1، تقلید، م50؛ ناصر مکارمشیرازی؛ سیدعلی سیستانی؛ سیدروح اللهخمینی؛ محمد فاضل لنکرانی؛ سیدابوالقاسمخویی؛ محمدعلی اراکی؛ سیدمحمدرضا موسویگلپایگانی؛ حسین نوری همدانی؛ جواد تبریزی،منهاج الصالحین، ج1، م9؛محمد فاضل لنکرانی، الاحکام الواضحه،تقلید، م23؛ منهاجالصالحین، حسین وحید خراسانی؛ سیدابوالقاسمخویی، ج2، م9؛ سیدمحمدرضا موسویگلپایگانی و لطف الله صافی گلپایگانی، هدایه العباد، ج1،م11؛ سیدروح الله خمینی: «بر مکلف عامی واجب استدر زمانی که مشغول فحص و پیداکردن مجتهد یا تشخیص اعلم است،به احتیاط عمل کند و در فرض دوم که درحال جست وجو از اعلم است، کافی استفتوای چند مجتهد محتمل الاعلمیه را به دست آورد و در آن ها احتیاطکند؛ یعنی به آن فتوایی عمل کند که به احتیاط نزدیکباشد» (تحریر الوسیله، ج1، تقلید، م9، استفتائات و ج1، تقلید، س21).
3- محمدتقی بهجت، وسیلهالنجاه، ج1، م9.