مجموعه رهیافت: احکام اجتهاد، احتیاط، تقلید صفحه 211

وصی ندارد. بنابراین در آن ها اعلمیت مجتهد معتبر نیست. بلی، احوط در قاضی(1) این است که اعلمِ اهل بلد باشد و غیربلد نیز از جاهایی که بردن مرافعه به نزد آن قاضی حرجی نیست (حضرت امام و آیات عظام سیستانی، فاضل، خویی و مکارم).(2)

اعلمیت در مسائلی که امر آن به مجتهد مربوط می شود، معتبر نیست؛ مگر در تقلید. اما در ولایت بر ایتام و مجانین و اوقافی که متولی ندارد و وصایایی که وصی ندارد و مانند آن، اعلمیت معتبر نیست. بله، احوط در قاضی این است که اعلم آن شهر باشد یا اعلم در غیر آن شهر؛ درصورتی که بردن ترافع نزد او حرجی نداشته باشد. درجایی که منشأ نزاع، اختلاف فتوای دو حکم است، این احتیاط نباید ترک شود (آیت الله گلپایگانی).(3)

اعلمیت در مسائلی که امر آن به مجتهد مربوط می شود، معتبر نیست؛ مگر در تقلید. اما در ولایت بر ایتام و مجانین و اوقافی که متولی ندارد و وصایایی که وصی ندارد و مانند آن، اعلمیت معتبر نیست. بله، در مرافعات که اختیار تعیین حاکم در دست مدعی است، مگر درصورتی که مختار مدعی علیه اعلم باشد، بلکه

1- سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م68؛ ناصر مکارم شیرازی: «و بنا بر احتیاط واجب،قاضی باید اعلم باشد در زمانی که علم به اختلاف فتوا در زمانابتلا باشد.»
2- سیدمحمدکاظمطباطبایی یزدی، عروهالوثقی، ج1، تقلید، م68؛ سیدروح اللهخمینی؛ سیدعلی سیستانی؛ محمد فاضللنکرانی؛ سیدابوالقاسم خویی؛ ناصر مکارمشیرازی.
3- سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م68.