مجموعه رهیافت: احکام اجتهاد، احتیاط، تقلید صفحه 56

9. حریص به دنیا نباشد؛ به گونه ای که مضر به عدالتش باشد (آیت الله خویی).(1)

10. موثق باشد؛ یعنی اشتباهش از متعارف بیشتر نباشد و کسی که به دنیا حریص باشد، غالباً موثق نیست (آیت الله شبیری).(2)

3.5. عدالت مرجع تقلید

1.3.5. به چه کسی عادل می گویند؟

1. عادل کسی است که پرهیزکاری او به حدی رسیده باشد که ازروی عمد مرتکب گناه نشود (رهبر معظم انقلاب).(3)

2. عادل کسی است که (حضرت امام و آیت الله گلپایگانی: با ملکۀ عدالت) کارهایی را که بر او واجب است، به جا آورد و کارهایی را که بر او حرام است، ترک کند (حضرت امام و آیات عظام تبریزی و وحید و شاهرودی).(4)

3. عادل کسی است که حالت خداترسی باطنی دارد که او را از انجام گناه کبیره و اصرار بر گناه صغیره باز می دارد (آیت الله مکارم).(5)

1- سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م22؛ سیدابوالقاسم خویی، ج2؛ توضیح المسائل، م2.
2- سیدموسی شبیری زنجانی، توضیح المسائل، م2.
3- سیدعلی خامنه ای، اجوبه الاستفتائات، س13؛ تحریر المسائل، م20.
4- توضیح المسائل،م2؛ سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م23؛ سیدروح الله خمینی، تحریر الوسیله، تقلید، م28؛ حسینوحید خراسانی، توضیح المسائل،م2 و سایت، استفتائات، تقلید، س18:«عدالتی که در مرجع تقلید، معتبر است، عبارت است از استقامت درطریق شریعت مقدس و عدم انحراف از آن و این مطلب حاصل نمی شود،مگر به اینکه مرتکب معصیت صغیره یا کبیره نشود وبدون عذر شرعی کار حرامی انجام ندهد و واجبی را ترک نکند»؛ جوادتبریزی، توضیح المسائل،م2.
5- توضیح المسائل،م3؛ سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م23.