مجموعه رهیافت: احکام اجتهاد، احتیاط، تقلید صفحه 60

مراد از آن حسن ظاهر و حسن معاشرت و سلوک دینی است (رهبر معظم انقلاب و آیات عظام سیستانی، مکارم، فاضل، خویی، وحید و تبریزی).(1)

حسن ظاهر و مواظبت ظاهری شخص در شرعیات و طاعات که عبارت است از حضور در جماعات و غیر آن از چیزهایی که کاشف علمی یا ظنی از ملکه و حسن باطن هستند؛ بلکه حسن ظاهر شخص کفایت می کند، هرچند موجب ظن به ملکه نشود (آیات عظام گلپایگانی و صافی).(2)

مراد از آن، حسن ظاهر و حسن معاشرت و سلوک دینی است و بنا بر احتیاط واجب، باید موجب علم یا اطمینان یا گمان به وجود ملکۀ تقوا در فرد شود (آیت الله بهجت).(3)

حسن ظاهری که موجب علم یا ظن مفید وثوق و اطمینان باشد (آیت الله نوری).(4)

1- سیدعلی خامنه ای،اجوبه الاستفتائات، س562؛تحریر المسائل، م20؛سیدعلی سیستانی، منهاجالصالحین، ج1، تقلید، م20؛ سیدابوالقاسمخویی، منهاج الصالحین؛حسین وحید خراسانی: «به گونه ای که اگر دیگران ازحالش سؤال کنند، بگوییم جز خیر ندیدیم» (ج2، تقلید،م20)؛ سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م23؛ محمد فاضل لنکرانی؛ ناصر مکارم شیرازی: «حسنظاهری که کاشف علمی یا ظنی از عدالت باشد»؛ محمد فاضللنکرانی، الاحکام الواضحه، تقلید،م9؛ حسین وحید خراسانی، سایت، استفتائات،تقلید، س18؛ جواد تبریزی، منهاج الصالحین، ج1، م20.
2- سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م23؛ سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و لطف اللهصافی گلپایگانی، هدایه العباد، ج1،م30.
3- محمدتقی بهجت، وسیلهالنجاه، م30؛ جامع المسائل،ص19.
4- سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی، عروه الوثقی، ج1، تقلید،م23.