مجموعه رهیافت: احکام اجتهاد، احتیاط، تقلید صفحه 98

مرجع تقلید سؤال کننده یکی است، می تواند طبق فتوای مرجع تقلید خودش مسئله را بیان کند. همچنین است اگر مسئله گو اعلمیت مجتهدی را که خود از او تقلید می کند، احراز کرده باشد، ولی احتمال دهد تقلید سؤال کننده صحیح است و اعلمیت مجتهد خود را احراز نکرده است، باید فتوای مجتهد او را بگوید (آیت الله فاضل).(1)

درصورت نداشتن علم به مخالفت فتوای مرجع تقلید خودمان با مرجع سائل، می توانیم طبق فتوای مرجع تقلید خودمان جواب دهیم (آیت الله خویی).(2)

اگر از کسی مسئلۀ محل اختلافی را سؤال کنند، او نمی تواند نظر و فتوای خودش را اجتهاداً یا تقلیداً بگوید؛ بلکه باید طبق فتوای مرجع سؤال کننده جواب دهد؛ چون سؤال کننده از وظیفۀ فعلیۀ خودش سؤال کرده است که همان فتوای مرجع خودش است (آیت الله بهجت).(3)

اگر مسئله ای از روحانی یا مسئله گو یا غیر آن پرسیده شود، لازم نیست مرجع تقلیدِ مخاطب را جویا شود. می تواند براساس فتوای مرجع خود جواب دهد (آیت الله مکارم).(4)

باید رأی مجتهدی را بگوید که سائل از او تقلید می کند (آیت الله گلپایگانی).(5)

1- محمد فاضل لنکرانی، جامعالمسائل، ج1، تقلید، س27.
2- سیدابوالقاسم خویی، استفتائات، تقلید، س13.
3- محمدتقی بهجت، استفتائات،ج1، تقلید، س114.
4- ناصر مکارم شیرازی، سایت، تقلید، راه های دستیابی به فتوایمجتهد، س3.
5- سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی، مجمعالمسائل، ج1، س30.