احکام پزشکان و بیماران: مطابق با فتوای آیه الله العظمی حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 116

از دیدگاه اسلامی،انسان در بین سایر موجودات از جایگاه والا و ارزش ویژه ای برخوردار است.حفظ حیات انسان مورد توجه اکید اسلام قرار گرفته و حفظ جان هر فرد را بر دیگران واجب کرده و آن را یکی از مهم ترین واجبات شمرده است. «وَ مَنْ أَحْیاها فَکَأَنَّما أَحْیَا النّاسَ جَمِیعاً» 1 و هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد،چنان است که گویی همۀ مردم را زنده کرده است.به خطر انداختن حیات انسان ها و گرفتن جان آنان،از گناهان کبیره و موجب دوری از رحمت خدا و گرفتار شدن به عذاب جانکاه و ابدی الهی است و تا زمانی که فردی زنده باشد،هیچ کس حق ندارد حیات او را به خطر اندازد.به جز مواردی که شخص با ارتکاب بعضی اعمال موجبات سلب احترام از حیات خود را به وجود آورده و مجوّز کشته شدن خویش را فراهم سازد.از سوی دیگر از دیدگاه اسلام،انسان زنده کسی را می گویند که روح