احکام پزشکان و بیماران: مطابق با فتوای آیه الله العظمی حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 61

و راه دیگری برای جلوگیری از حاملگی وجود نداشته باشد،زن می تواند به طور دائمی خود را عقیم نماید.

206- هیچ یک از موارد زیر نمی تواند مجوز عقیم سازی دائمی زن یا مرد گردد:الف:ناتوانی از تربیت صحیح اولاد یا ناتوانی از تأمین زندگی آنان؛ب:مبتلا بودن به بیماری روانی؛ج:مسائلی از قبیل تنظیم خانواده؛د:داشتن فرزند زیاد و نخواستن فرزند بیشتر؛ه:اگر انجام عمل سزارین برای زن ضرورت داشته باشد به این بهانه که چون عمل سزارین انجام می دهم و نامحرم به بدن من نگاه می کند،پس خود را عقیم نمایم،نمی تواند مجوز اقدام به عقیم سازی دائمی گردد؛و:انجام مکرر عمل سزارین به نحوی که اگر زن مجدداً حامله شود، دیگر نتواند عمل سزارین انجام دهد؛ز:داشتن سنّ بالاتر از 35 سال و یا داشتن بیش از پنج مرتبه زایمان و مانند آن.

207- در مواردی که عقیم شدن دائمی برای مرد یا زن جایز نیست،بر پزشک نیز حرام است به این عمل اقدام نماید و رضایت و عدم رضایت زن و شوهر و یا اصرار آنان موجب جواز آن نمی شود.

208- شوهر حق ندارد همسر خود را به جلوگیری از حاملگی به صورت دائم یا موقت وادار نماید.

209- در مواردی که عقیم شدن برای زن جایز است،اگر زن بخواهد به طور دائم خود را عقیم نماید باید با اجازۀ شوهر باشد.