- سوره حَمْد 8
- سوره حَمْد 8
- " اَللّه " جامع ترین نام خداوند 13
- رحمت عامّ و خاصّ خدا 15
- جهان ، غرق رحمت او است 16
- خطّ سرخ بر همه رَبُّ النَّوْع ها 19
- ایمان به رستاخیز ، دوّمین پایگاه 23
- فردگرایی و انزواطلبی مردود است 28
- صراط مستقیم چیست ؟ 32
- « اَلَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم » چه کسانی هستند ؟ 36
- « مَغضوبِ عَلَیهِم » و « ضالّین » چه کسانی هستند ؟ 37
- این چنین خدایی را بپرستید 39
- بت پرستی در شکل های مختلف 47
- قرآن ، معجزه جاویدان 48
- مثال های قرآنی 49
- اهمیّت مثال در بیان حقایق 52
- چرا قرآن به پشّه مثال زده است ؟ 53
- چرا ابلیس مخالفت کرد ؟ 57
- آیا سجده برای خدا بود یا برای آدم ؟ 58
- بهشت آدم، کدام بهشت بود؟ 63
- گناه آدم چه بود ؟ 64
- مقصود از « شیطان » در قرآن چیست ؟ 66
- چراخدا شیطان را آفرید ؟ 69
- راه پیروزی بر مشکلات 72
- قانون کلّی نجات 74
- آیا ایمان به خدا و آخرت و انجام عمل صالح بدون پذیرش دین اسلام قابل قبول است ؟ 75
- ماجرای گاو بنی اسرائیل 77
- پرسش های فراوان و بی جا 84
- سلیمان و ساحران بابل 86
- چگونه فرشته معلم انسان می شود ؟ 92
- هیچ کس بدون اذن خداقادر برکاری نیست 92
- سحر چیست و از چه زمانی پیدا شده است ؟ 93
- سحر از نظر اسلام 96
- سحر در عصر ما 98
- حقّ تلاوت چیست ؟ 100
وَ الْقَمَرُ وَ لَوْ کانَ مِنْ جِنانِ الاْخِرَهِ ما خَرَجَ مِنْها اَبَدا ) .(1)
و از این جا روشن می شود که منظور از هبوط و نزول آدم به زمین ، نزول "مقامی" است ، نه مکانی ، یعنی از مقام ارجمند خود و از آن بهشت سرسبز پایین آمد .
این احتمال نیز داده شده که این بهشت در یکی از کرات آسمانی بوده است ، هر چند بهشت جاویدان نبوده، در بعضی از روایات
جزء اوّل (81)
اسلامی ، نیز اشاره به بودن این بهشت ، در آسمان شده است ، ولی ممکن است کلمه « سَماء » ( آسمان ) در این گونه روایات ، اشاره به "مقام بالا " باشد ، نه "مکان بالا ".
ولی به هر حال، شواهد فراوانی نشان می دهد که این بهشت ، غیر از بهشت سرای دیگر است ، چراکه آن پایان سیر انسان است و این آغاز سیر او بود، این مقدّمه اعمال و برنامه های او است و آن نتیجه اعمال و برنامه هایش .
گناه آدم چه بود ؟
روشن است آدم با آن مقامی که خدا در آیات گذشته ، برای او بیان کرد ، مقام والایی از نظر معرفت و تقوا داشت ، او نماینده خدا در زمین بود ، او معلّم فرشتگان بود ، او مسجود ملائکه بزرگ خدا گردید،
1- «نُوُرالثَّقَلَیْن »،جلد1،صفحه62.