احکام پزشکی (منتظری) صفحه 136

جواب: اگر به حدّ بلوغ رسیده اند نماز بر آنان واجب است، و قبل از بلوغ باید به آنان یاد بدهند.

«408» سؤال:

شخصی که مدتی در بیمارستان بیهوش بوده، آیا باید قضای نمازهایی را که در آن مدت نخوانده بجا آورد؟

جواب: اگر تمام وقت بیهوش بوده و به اختیار خودش بیهوش نشده، قضا ندارد.

* روزۀ بیماران

«409» احتیاط واجب آن است که روزه دار از تزریق آمپولهای تقویتی، درمانی و انواع سرمها خودداری کند؛ ولی تزریق آمپولی که برای بی حس کردن عضوی از بدن به کار می رود اشکال ندارد؛ و اگر روزه دار مریضی باشد که روزه برای او ضرر ندارد ولی به آمپول درمانی نیاز دارد و ناچار است در روز آمپول بزند، پس از زدن آمپول روزۀ آن روز را بگیرد و بنابر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.

«410» اماله کردن با چیز روان- گرچه از روی ناچاری و برای درمان باشد- روزه را باطل می کند؛ ولی استعمال شیافهایی که برای درمان موضعی به کار می رود اشکال ندارد؛ و بنابر احتیاط واجب باید از استعمال شیافهایی نظیر شیاف تریاک و شیافهایی که اثر غذایی یا درمانی دارد خودداری شود.

«411» کسانی که مبتلا به بیماری آسم هستند و ناچارند در طول روز از اسپری مخصوص استفاده نمایند، روزۀ آنها صحیح است و قضا و کفاره ندارد.

«412» انسان نمی تواند به خاطر ضعف و ناتوانی جسمی روزۀ خود را بخورد؛ ولی اگر ضعف او به قدری زیاد است که به طور عادی قابل تحمل نیست خوردن روزه اشکال ندارد؛ و بنابر احتیاط تنها به مقدار ضرورت غذا یا آب مصرف نماید و بعد قضای آن را بگیرد.

«413» اگر روزه برای انسان ضرر داشته باشد نباید روزه بگیرد؛ و اگر با وجود ضرر روزه گرفت روزه اش باطل است و باید قضای

آن را بجا آورد. همچنین است اگر احتمال بدهد که روزه برای او ضرر دارد و احتمال او در نظر مردم عقلایی و بجا باشد.