احکام پزشکی (منتظری) صفحه 21

دقیق علمی به او معرفی کند، یا

اینکه در اینگونه موارد نفس رؤیت شهود در اثبات حدّ لازم است؟

جواب: برای اجرای حدود در مسائل جنسی اکتفا به علم قاضی به نظر این جانب مشکل است؛ ولی اگر مسألۀ ضمانت و یا دیه در کار باشد اکتفا به علم قاضی بعید نیست.

«55» سؤال: شخصی دارای همسری است که چند روزی در ایام قاعدگی و بعد از پاک شدن از حیض، شوهر با او هم بستر نشده، ولی بعد از مدتی زن حمل برداشته و مدّعی است حمل از شوهرم می باشد و شوهر انکار می کند، لکن از طرف دادگاه خانواده امر به تجزیۀ خون شده؛ آیا در شرع مقدس اسلام تجزیۀ خون جهت تشخیص ولد حجیت دارد یا خیر؟

جواب: مرد حق ندارد به مجرد احتمال یا گمان به زن خود نسبت زنا دهد و یا فرزندی را که از زن او می باشد و ممکن است از او باشد از خود نفی کند، مگر اینکه نزد حاکم شرع لعان کند؛ و تجزیۀ خون جهت تشخیص ولد حجیت ندارد. تفصیل مسأله در مسألۀ 2806 رسالۀ توضیح المسائل چاپ جدید بیان شده است.

«56» سؤال: در مورد دعوای عنّه (ناتوانی جنسی) و حُمق و ازالۀ بکارت و جنون و نظایر این امور، آیا موضوع با نظر پزشک ثابت می شود یا خیر؟

جواب: امور نامبردۀ فوق با نظر پزشک متخصص در صورتی که موجب اطمینان شود ثابت می شود.

«57» سؤال: زنی مدّعی است که شوهرم سه روز بعد از وضع حمل در حالی که خونریزی داشتم با من آمیزش نمود و این امر باعث بیماری من شد، به طوری که دیگر قادر به زناشویی نیستم؛ و شوهر منکر است و می گوید این

بیماری همان بیماری «رماتیسم» می باشد که قبل از ازدواج داشته است. مسأله را به پزشک ارجاع داده اند و او نظر داده که این بیماری بر اثر آمیزش است و ربطی به رماتیسم ندارد.

تقاضا می شود بفرمایید که آیا نظر پزشک در این مسأله حجیت دارد یا خیر؟ در صورتی که حجیت نداشته باشد، نظر به اینکه مسأله تخصصی است به چه کسی باید مراجعه شود؟