- [مقدمه ناشر] 1
- اشاره 2
- فصل اول: معاینه و درمان پزشکی 2
- * لمس بدن نامحرم 3
- * نگاه به نامحرم 3
- * مراجعه به پزشک غیر هم جنس 5
- * اولویت در درمان 8
- فصل دوم: تزریقات و پانسمان 10
- اشاره 10
- * ضمانت در تزریقات 11
- * تزریقات توسط جنس مخالف 11
- اشاره 13
- فصل سوم: دندانپزشکی 13
- * طهارت و نجاست دندان 14
- * دندانپزشکی در ایام روزه داری 16
- * ضمانت در دندانپزشکی 16
- * گذاشتن دندان طلا 16
- * دیۀ دندان 17
- فصل چهارم: پزشکی قانونی 18
- اشاره 18
- * کالبد شکافی 19
- * تشخیص مرگ 19
- * گواهی پزشکی 20
- * شکایت از پزشک 22
- * هزینۀ درمان 23
- اشاره 24
- فصل پنجم: اجرت پزشکی 24
- * حق طبابت 25
- * وجوب طبابت 26
- * دریافت پول اضافی 26
- اشاره 27
- فصل ششم: اسرار بیماران 27
- * موارد افشای سرّ 28
- فصل هفتم: احکام ضمان 30
- اشاره 30
- * ضمانت در درمان 31
- * احکام کلی ضمانت در پزشکی 31
- * ضمانت در تجویز دارو 38
- * اخذ برائت از بیمار 42
- * ضمانت در فروش دارو 42
- اشاره 45
- فصل هشتم: آموزش پزشکی 45
- * معاینۀ بیماران 46
- * مسائل آموزشی 46
- * ضمانت در دوران دانشجویی 48
- اشاره 49
- فصل نهم: تشریح 49
- * تشریح مردۀ مسلمان 50
- * تشریح مردۀ غیر مسلمان 51
- * تهیۀ جسد و استخوان 51
- * تماس با جسد 53
- * پرداخت دیه 53
- اشاره 55
- فصل دهم: زنان و زایمان 55
- * عمل جراحی برای خروج جنین 56
- * دخالت مردان در امور زنان 56
- * استفاده از باقیمانده های زایمان 57
- * تجویز دارو در زمان بارداری و شیردهی 57
- اشاره 60
- فصل یازدهم: تلقیح و انتقال جنین 60
- * تلقیح (بارداری به روش مصنوعی) 61
- موارد مشروع: 61
- موارد نامشروع: 62
- * بانک اسپرم 63
- * به دست آوردن نطفه و تخمک 64
- * دور ریختن جنینهای آزمایشگاهی 65
- * رحم کرایه ای 66
- فصل دوازدهم: جلوگیری از بارداری 69
- اشاره 69
- * جلوگیری موقت 70
- * جلوگیری دائم 72
- * الزام به جلوگیری 73
- اشاره 74
- فصل سیزدهم: سقط جنین 74
- * سقط جنین 75
- * دیۀ سقط جنین 78
- * غسل و کفن جنین مرده 78
- فصل چهاردهم: ازدواج و تغییر جنسیت 81
- اشاره 81
- * بکارت 82
- * بیماریهای ازدواج 82
- * تغییر جنسیت 84
- * روابط پس از تغییر 86
- * آشکار کردن جنس واقعی 87
- فصل پانزدهم: مرگ مغزی 88
- اشاره 88
- * مرگ مغزی 89
- * تجویز مرگ 92
- اشاره 94
- فصل شانزدهم: پیوند اعضاء 94
- * پیوند اعضاء 95
- * خریدوفروش اعضاء 99
- * کاشت مو 99
- * دیه در پیوند اعضاء 100
- اشاره 102
- فصل هفدهم: جرّاحی 102
- * اقدام به جرّاحی 103
- * جرّاحی پوست 104
- * ضمانت در جرّاحی 104
- اشاره 106
- فصل هیجدهم: اتاق عمل 106
- * نگاه و لمس 107
- * تماس با مرده یا اعضاء جداشده 107
- * طهارت وسایل و ابزار 108
- * نخ بخیه 108
- * دفن اعضاء جدا شده 109
- اشاره 110
- فصل نوزدهم: آزمایشهای پزشکی 110
- * آزمایشهای تشخیصی 111
- * آزمایشهای تحقیقاتی 111
- * ضمانت در آزمایشگاه 114
- * تغییر یا اصلاح ژن 114
- فصل بیستم: خون و فرآورده های آن 116
- اشاره 116
- * طهارت و نجاست 117
- * انتقال خون 117
- * اهداء خون 117
- * خریدوفروش خون 118
- * ضمانت در خون گرفتن 118
- اشاره 119
- فصل بیست و یکم: دارو 119
- * معالجه با موادّ حرام 120
- * استفاده از الکل 120
- * داروهای وارداتی 121
- * ماء الشعیر 121
- فصل بیست و دوم: استعمال مواد مخدّر 123
- اشاره 123
- * اعتیاد 124
- * استفاده دارویی 125
- * ترک اعتیاد 125
- اشاره 126
- فصل بیست و سوّم: درمان به وسیلۀ هیپنوتیزم (خواب مصنوعی) 126
- * هیپنوتیزم 127
- فصل بیست و چهارم: احکام شرعی بیماران 128
- اشاره 128
- * طهارت و نجاست 129
- * وضو، غسل و تیمّم 129
- * نماز بیماران 133
- * روزۀ بیماران 136
- * تجویز پزشک 137
- * حالات بیماری 138
- * قضا و کفاره 140
- * حج 140
* حق طبابت
«62» دریافت حق طبابت قبل از طبابت یا بهبودی بیمار- چنانکه مرسوم است- در صورتی که مورد رضایت بیمار باشد اشکال ندارد.
«63» اگر پزشک و بیمار بر سر مبلغی به عنوان اجرت یا حق ویزیت توافق کرده باشند، بیمار باید مقدار توافق شده را بپردازد، مگر اینکه مغبون شده باشد؛ ولی اگر توافق نشده باشد باید اجره المثل یعنی اجرت متعارف را بپردازد.
«64» سؤال: اگر پزشک سعی خود را در مداوای بیمار انجام دهد ولی بیمار بهبودی نیابد، آیا نسبت به هزینۀ درمانی که قبلًا بیمار پرداخت کرده مدیون است؟
جواب: اگر پزشک با بیمار قرار گذاشته و وعدۀ مداوا و بهبودی داده باشد، در صورت عدم حصول بهبودی باید هرچه گرفته برگرداند؛ ولی اگر بنابراین بوده که معاینه کند و طبق تشخیص نسخه بنویسد، و حق ویزیت را در مقابل معاینه و نوشتن نسخه گرفته باشد، مدیون نیست؛ و ظاهراً در بین پزشکان فرض دوم بیشتر متعارف است.
«65» سؤال: با توجه به اینکه حق طبابت همانند حق وکالت و مواردی از این قبیل- بر خلاف اجناس دیگر که دارای قیمت خاص هستند- از لحاظ مادی غیر قابل تعیین می باشد، به نظر حضرتعالی بهترین راه تعیین میزان حق طبابت چیست؟ آیا مقداری که دولت تعیین می کند در هر شرایطی قابل دریافت است و پزشکان مدیون نخواهند بود؟
جواب: اگر پزشک بتواند تعیین حق طبابت را در اختیار بیمار قرار دهد بسیار خوب است؛ و اگر نتواند یا نخواهد، در صورتی که بخواهد قبل از اقدام به معالجه آن را تعیین کند
باید مقدار کار و کیفیت عمل را در نظر بگیرد و از اجحاف بپرهیزد و بجا