احکام پزشکی (منتظری) صفحه 28

* موارد افشای سرّ

«69» در معایناتی که پزشک روی بیماران انجام می دهد گاهی متوجه سرّی از اسرار بیمار یا یک بیماری مُسری در او می شود، یا مثلًا متوجه می شود که زن باردار از نطفۀ اجنبی حمل برداشته و ... که اگر کتمان کند به نفع بیمار و اطرافیان او خواهد بود و مفسده ها و درگیریهای خانوادگی پیش نمی آید اما نفع و مصلحت عمومی در آن است که به مراجع مربوطه اطلاع داده شود؛ در این صورت وظیفۀ پزشک این است که اگر حاکم شرع جامع الشرائط دستور معاینه داده باشد (یا به نمایندگی از او دستور رسیده باشد) باید طبق دستور او نتیجۀ معاینه ابلاغ شود؛ ولی چنانچه از طرف حاکم شرع نباشد، خود پزشک باید بین مصلحت بیمار و مصلحت طرف مقابل بیمار یا اجتماع، مهمتر را در نظر بگیرد؛ بنابراین اگر کتمان سرّ بیمار مفسدۀ اجتماعیِ مهمی ندارد و از طرفی بیمار راضی به افشای آن نیست، نباید به کسی اطلاع دهد؛ ولی چنانچه کتمان سرّ او مفسدۀ اجتماعیِ مهمی داشته باشد، مثل اینکه بیمار دارای یک مرض مُسری و خطرناک است و رفت و آمد او در جامعه خطرناک خواهد بود، باید به مراجع مربوطه اطلاع دهد.

«70» در آزمایشهایی که پیش از ازدواج صورت می گیرد، اگر پزشک متوجه معتاد بودن جوانی شود، چنانچه اولیای دختر با پزشک مشورت نمایند اظهار حقیقت مانع ندارد بلکه لازم است. همچنین است در مورد بیماریهای دیگری که امروزه موجب بحران خانوادگی می شود، مانند بیماریهای تالاسمی و سیفلیس و ...؛ و در مواردی که بیماری برای طرف مقابل و یا

جامعه خطرناک و مسری است مانند ایدز بر پزشک واجب است به اولیای دختر یا پسر و مسئولین مربوطه اطلاع دهد، هرچند آنها با پزشک مشورت نکرده باشند.