آئین پزشکان مسلمان، یا، اخلاق پزشکی در اسلام صفحه 62

مشاوره

اشاره

در موارد متعددی پزشک باید با همکاران خود مشورت کند از جمله: 1- گاهی طبیب در تشخیص بیماری و راههای درمان تردید دارد. در این مواقع بهتر است برای این که به بیمار خود خدمت بیشتری کند، از پزشکان دیگر کمک گرفته راه صحیح درمان را به کار ببرد. 2- در برخی موارد پزشک به تشخیص خود مطمئن است و راه درمان را بخوبی می داند ولی بیمار یا اطرافیان وی به پزشک خوش بین نیستند و تردید دارند. در این جا به صلاح پزشک است که با دیگران مشورت کند و حتی انتخاب طبیب مشاور را به بیمار یا اطرافیان وی واگذار نماید. 3- گاهی پزشک به تشخیص خود اطیمنان کامل دارد و بیمار و اطرافیان او هم به پزشک خوش بین هستند، ولی در واقع بیماری غیرقابل علاج است. پس برای این که در آینده مورد اتهام واقع نشود، به صلاح پزشک است که با دیگران مشورت کند تا برای اطرافیان بیمار روشن شود که بیماری غیرقابل علاج است. اگر پزشکی نکات فوق الذکر را رعایت نکند، دچار خودخواهی گشته مسلّماً به خود او آسیب خواهد رسید. وظیفه پزشک مخصوصاً در هنگام مشاوره آن است که در اسرع وقت بر بالین بیمار یا محل مشاوره حاضر شود. اگر پزشک مشاوریا معالج به عللی نتواند رأس ساعت مقرّر در محل مشاوره حاضر شود، طبیبی که