حدود و قصاص و دیات صفحه 15

هفتم: هر گاه توبه کند بیش از آن که نزد حاکم شرع ثابت شود

، حدّش نمی زنند، و اگر بعد از ثابت شدن توبه کند، مشهور آن است که ساقط نمی شود، و حد می زنند او را.

و بعضی گفته اند: که حاکم مخیّر است میان حد زدن، و عفو کردن، و اگر به اقرار خودش ثابت شده باشد، و بعد از اقرار توبه کند حاکم مخیّر است میان حد زدن، و بخشیدن.

هشتم: هر گاه زنی شوهر نداشته باشد، و حامله شود، او را حد نمی زنند

، تا چهار مرتبه اقرار کند که زنا کرده است، بنا بر مشهور.

نهم: کسی که مردی را در خانه خود ببیند که با زن او زنا می کند

هر دو را می تواند کشت، امّا اگر نزد حاکم ثابت کنند او را قصاص می کنند، و میان خود و خدا گناه ندارد.

بحث سیّم: در بیان کیفیت ثابت شدن زنا

زنا بدو چیز ثابت می شود:

اول: به اقرار کردن، و اشهر و اقوی آن است که ثابت نمی شود زنا مگر به آن که زانی- خواه مرد باشد، و خواه زن- چهار مرتبه اقرار کند به زنا، و خلاف است در آن که چهار اقرار باید کرد که در چهار مجلس بشود، یا در یک مجلس که بشود نیز کافی است، و اشهر آن است که تعدد مجلس در کار نیست، و گفته اند: که اگر کمتر از چهار مرتبه اقرار کند او را تعزیز می کنند، و اگر به جبر اقرار کند اعتبار ندارد. و اگر غلام اقرار به زنا کند اگر آقا تصدیق او بکند او را حد می زنند، و اگر تصدیق نکند حد نمی زنند.

دوم: ثابت شدن به گواه است، و ثابت نمی شود سنگسار مگر به چهار گواه عادل که گواهی دهند که زنای او را دیده اند، مانند میل در سرمه دان، یا سه مرد عادل و دو زن عادله شهادت بدهند، و اگر دو مرد و چهار زن گواهی بدهند اکثر علماء گفته اند: که او را سنگسار نمی کنند، و صد تازیانه می زنند.