حدود و قصاص و دیات صفحه 46

پنجم: کسی که ناسزا گوید به حضرت رسالت، یا فاطمه زهراء یا یکی از ائمه معصومین صلوات اللَّه علیهم اجمعین

، جائز است هر که را که بشنود او را بکشند اگر خوف ضرر بر جان و مال خود، یا احدی از اهل ایمان نداشته باشد، و در این باب ظاهرا خلافی میان علماء نیست، و در حدیث معتبر (1) وارد شده است که حضرت رسول صلی اللَّه علیه و آله فرمود: که همه مردم در باب من مساویند، هر که از کسی بشنود که مرا به بدی یاد می کند و دشنام می دهد واجب است بر شنونده که او را بکشد، و او را نزد پادشاه مرافعه نکند، و بر پادشاه واجب است که هر گاه نزد او ثابت شود بکشد او را که بمن ناسزا گفته، و حضرت صادق علیه السلام فرمود: که هر که بشنود که کسی علی بن ابی طالب صلوات اللَّه علیه را دشنام می دهد، یا از او بیزاری می جوید و اللَّه که خونش حلال است، اما می ترسم که شما را بعوض بکشند و من هزار نفر ایشان را برابر یکی از شما نمی دانم (2) یعنی اگر خوف داشته باشید که شما را بعوض بکشند مکشید. و کسی که دعوای پیغمبری کند، یا شک کند در پیغمبری محمد صلی اللَّه علیه و آله، بعضی گفته اند: که هر که بشنود می تواند کشت، و بعضی گفته اند که مخصوص حاکم شرع است.

1- اصول کافی 2: 313 و تهذیب الاحکام 10: 84 ح 96.

2- تهذیب الاحکام 10: 86 ح 100.